ΣΤΟ...ΝΤΙΒΑΝΙ

Πρόληψη από τον εθισμό στο διαδίκτυο

ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ - ΣΤΟ...ΝΤΙΒΑΝΙ

cyberbullyingΓράφει η Μαρία Ξανθοπούλου, ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια

T

ι μπορεί να γίνει γενικότερα σε επίπεδο πρόληψης σχετικά με τον εθισμό στο διαδίκτυο;

Η πρόληψη αφορά τόσο την ενημέρωση των ενδιαφερόμενων ως προς τις παραμέτρους του φαινομένου όσο και τις δράσεις της οργανωμένης Πολιτείας. Η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο υλοποιεί πλήθος ενημερωτικών εκδηλώσεων ανά την Ελλάδα που απευθύνονται στο ευρύ κοινό ενώ έχει συμβάλλει στη σύνταξη οδηγού ασφαλούς πλοήγησης στο Διαδίκτυο.

Ο Έλληνας σταδιακά αγκαλιάζει το Διαδίκτυο ως μέσο εργασίας, ενημέρωσης, επικοινωνίας και διασκέδασης. Η αρχική επιφυλακτικότητα όμως τείνει να γίνει άκριτη αποδοχή της δυναμικής του με μία τάση παρουσιάσεως του ως φορέα αλλαγής και βελτίωσης της κοινωνικής πραγματικότητας. Το Διαδίκτυο μπορεί να είναι μόνο ένα μέσο, και ως τέτοιο έχει κρίσιμη σημασία το πώς το χρησιμοποιούμε.
Το «σερφάρισμα» στο διαδίκτυο είναι πλέον μια φυσιολογική συμπεριφορά για τους εφήβους. Αλλά η χρήση του ίντερνετ πολλές ή ελάχιστες ώρες, ενδεχομένως να σχετίζεται με την εκδήλωσης κατάθλιψης, υποστηρίζουν Ελβετοί ερευνητές. Συγκριτικά με τους κανονικούς χρήστες, τα παιδιά που έκαναν κατάχρηση του ίντερνετ ή καθόλου χρήση του, ήταν πιθανότερο να είναι καταθλιπτικά ή πολύ καταθλιπτικά. Μεταξύ των αγοριών, οι «υπερβολικοί» και οι μη χρήστες είχαν περίπου κατά το ένα τρίτο πιθανότητα να έχουν υψηλό σκορ κατάθλιψης, συγκριτικά με τους «κανονικούς». Στα κορίτσια η κατάχρηση του διαδικτύου σχετίστηκε με 86% περισσότερες πιθανότητες κατάθλιψης, ενώ οι μη χρήση με 46% επιπλέον κίνδυνο, συγκριτικά με την «κανονική» χρήση.

Ξεχωριστή μελέτη που έγινε και πάλι στην Ελβετία πέρσι, είχε ζητήσει από τους παιδιάτρους να υπολογίσουν τα ποσοστά των ψυχικών διαταραχών των νεαρών ασθενών τους. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το 1,4% σε μια μέση ομάδα παιδιών είχε κατάθλιψη.

Το πώς η κατάχρηση ή η μη χρήση του διαδικτύου σχετίζεται με τον υψηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης δεν είναι ξεκάθαρο. Αλλά εφόσον ο έφηβος τυπικά χρησιμοποιεί το ίντερνετ για να «συνδεθεί» με τους φίλους του, οι επιστήμονες εικάζουν ότι όσοι δεν χρησιμοποιούν το διαδίκτυο ίσως είναι κοινωνικά απομονωμένοι.

Η κατάχρηση έχει διαπιστωθεί από παλαιότερες μελέτες ότι σχετίζεται με συμπτώματα κατάθλιψης, αλλά ως πρόδρομος της κατάχρησης. Στην ελβετική μελέτη επίσης έγινε ανάλογη διαπίστωση.

Τα αγόρια που έκαναν κατάχρηση σε ποσοστό 18% ήταν υπέρβαρα, συγκριτικά με το 12% των κανονικών χρηστών. Μεταξύ των κοριτσιών, το 59% αυτών που έκανε κατάχρηση υπέφερε από έλλειψη ύπνου, έναντι του 35% των κανονικών χρηστών.

Ως προς την απώλεια ύπνου, είναι γνωστό ότι πολλά κορίτσια προτιμούν να στερηθούν τον ύπνο και να περάσουν περισσότερη ώρα στο διαδίκτυο.

Το συμπέρασμα είναι ότι η υπερβολική ή καθόλου χρήση του διαδικτύου, μπορεί να είναι ενδείξεις προβληματικής συμπεριφοράς του εφήβου, ενώ η χρήση έως και δύο ώρες καθημερινά αποτελεί μια τυπική εφηβική συμπεριφορά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η μελέτη έγινε το 2002, πριν την «μόδα» του Facebook και του Twitter. Σήμερα εξάλλου οι έφηβοι περνούν περισσότερο χρόνο «δικτυωμένοι» και ο ορισμός του «φυσιολογικού» έχει διαφοροποιηθεί.

Το Cyberbullying

ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ - ΣΤΟ...ΝΤΙΒΑΝΙ

cyberbullyingΓράφει η Μαρία Ξανθοπούλου, ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια

T

ο Cyberbullying είναι οποιαδήποτε επαναλαμβανόμενη πράξη εκφοβισμού, επιθετικότητας, παρενόχλησης, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς που θεσπίζεται και πραγματοποιείται μέσω της χρήσης των ψηφιακών συσκευών, συγκεκριμένα του Διαδικτύου και των κινητών τηλεφώνων. Τα διεθνή ποσοστά ανέρχονται σε 10-20% αναλόγως της ηλικίας. Στον Ελληνικό χώρο έχουν παρουσιαστεί στοιχεία από τη Κω το 2008 όπου το 14,7% των μαθητών ηλικίας 14-18 ετών είχαν βιώσει cyberbullying (15,2% στα αγόρια και 19,5% στα κορίτσια). Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και έφηβοι που δεν είχαν Η/Υ είχαν βιώσει τέτοια εμπειρία – οι γονείς που είναι εφησυχασμένοι ότι το cyberbullying δεν αφορά τα δικά τους παιδιά επειδή έχουν υπό έλεγχο τη χρήση Η/Υ στο σπίτι πρέπει να καταλάβουν ότι το παιδί τους μπορεί να υποστεί αυτού του είδους τη παρενόχληση.

-Πώς μπορούν οι γονείς να προστατεύσουν τα παιδιά τους; Τι θα πρέπει να προσέχουν;  
Κάποιες απλές συμβουλές ασφάλειας είναι:

  • Εγκατάσταση συστήματος φιλτραρίσματος.
  • Διαμόρφωση κώδικα συμπεριφοράς στο διαδίκτυο και στην χρήση κινητού.
  • Δημιουργία «συμβολαίου» χρήσης με ξεκάθαρους όρους και για τα δύο μέρη.
  • Τονισμός της προφύλαξης προσωπικών δεδομένων.
  • Ενίσχυση της έννοιας του σεβασμού του άλλου, θετικών ηθικών αξιών.
  • Ελέγξτε για σημεία ότι κάτι αφύσικο συμβαίνει με τη χρήση της τεχνολογίας.
  • Ξαφνικά σταματάει να χρησιμοποιεί τον Η/Υ του.
  • Φαίνεται νευρικό ή αναστατωμένο όταν εμφανίζεται στην οθόνη ένα μήνυμα από ΙΜ, Email ή ένα SMS στο κινητό.
  • Φαίνεται να έχει δυσκολία να πάει σχολείο ή εκτός σπιτιού γενικότερα.
  • Φαίνεται να είναι θυμωμένο, θλιμμένο ή απογοητευμένο μετά τη σύνδεση στο Διαδίκτυο με Η/Υ ή κινητό.
  • Αποφεύγει συζητήσεις γύρω από το τι κάνει ενώ περιηγείται στο Διαδίκτυο.
  • Αποσύρεται από τις επαφές με μέλη της οικογένειας του και τους φίλους του.
  • Παρουσιάζει ξαφνική μείωση στη σχολική του επίδοση.
  • Αλλάζει γρήγορα την οθόνη του ή κλείνει προγράμματα όταν πλησιάζετε τον Η/Υ.
  • Χρησιμοποιεί τον Η/Υ οποιαδήποτε ώρα τη νύχτα.
  • Γίνεται απροσδόκητα αρνητικό εφόσον δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον Η/Υ ή κινητό τηλέφωνο.
  • Χρησιμοποιεί πολλαπλούς λογαριασμούς χρήστη ή χρησιμοποιεί έναν λογαριασμό που δεν είναι δικός του.
  • Εκφράζεται υποτιμητικά για συμμαθητές του.

Όμως καθώς ο ρόλος του γονιού δεν είναι αστυνομικός το κυριότερο είναι να αφιερώνετε χρόνο στο παιδί σας και όταν είναι εκτός Διαδικτύου αλλά και όταν είναι στο Διαδίκτυο – να είστε παρών στις πρώτες του συνδέσεις στο Διαδίκτυο και να έχετε μία ξεκάθαρη εικόνα του τι κάνει στον Η/Υ του και προπαντός να μην χρησιμοποιείτε τον Η/Υ και το Διαδίκτυο ως ένα βολικό μέσο απόσπασης της προσοχής του που θα σας δώσει περισσότερο χρόνο να ασχοληθείτε με κάτι άλλο.

Το άρθρο συνεχίζεται την επόμενη εβδομάδα.

Αλκοολικός ή όχι;

ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ - ΣΤΟ...ΝΤΙΒΑΝΙ

alkoolismosΓράφει η Μαρία Ξανθοπούλου, ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια

Ω

ς προσπάθεια ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης για όλες τις μορφές εθισμού/εξάρτησης που έχουν ενταχθεί πλέον στην καθημερινότητα του Νεοέλληνα, όπως: τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, τον τζόγο, το Διαδίκτυο, ξεκινώ έναν νέο κύκλο άρθρων σχετικά με το θέμα των εξαρτήσεων. Το σημερινό άρθρο αναφέρεται στη χρήση και πώς αυτή οδηγεί συχνά στην κατάχρηση του αλκοόλ, στο τέλος, παραθέτω τους πέντε επιστημονικούς χαρακτηρισμούς του αλκοολισμού. Επίσης κάποια σημαντικά στατιστικά δεδομένα για τους Έλληνες εφήβους.

Το αλκοόλ προέρχεται από την ανάμιξη φρούτων, λαχανικών και δημητριακών με μαγιά και ζάχαρη. Τότε δημιουργείται μια διαδικασία που λέγεται ζύμωση. Τα βαριά οινοπνευματώδη ποτά, όπως το ουίσκι, η βότκα κ.ά. διυλίζονται περισσότερο για να γίνουν ισχυρότερα. Ένα βαρύ οινοπνευματώδες ποτό έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Σε περίπτωση κατάχρησης αλκοόλ, το άτομο παρουσιάζει συμπτώματα σωματικά και ψυχολογικά γνωστά ως μέθη. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν επιθετικότητα, αδυναμία, κριτικής σκέψης, αδυναμία συγκέντρωσης, ευερεθιστότητα, ευφορία ή κατάθλιψη, συναισθηματική αστάθεια κ.α. Σωματικές ενδείξεις είναι το κόκκινο πρόσωπο, η συγκεχυμένη ομιλία, η αστάθεια στις κινήσεις ή η αδυναμία συντονισμού των κινήσεων, κ.α. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της μέθης είναι η άρση των «αναστολών»

Έτσι το άτομο μπορεί να εμφανιστεί πολύ έξυπνο, κοινωνικό, ικανοποιημένο και υπερκινητικό με οξυμένη ικανότητα σκέψης, αλλά όσο προχωρά η κατανάλωση γίνεται μελαγχολικό, αργό, εσωστρεφές και τελικά μπορεί ακόμα και να χάσει τις αισθήσεις του. Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που σχετίζονται με την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ είναι τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα.

H συχνή χρήση αλκοόλ προκαλεί ανοχή και εξάρτηση, σωματική και ψυχική. Η εξάρτηση από αυτή την ουσία είναι γενικά ύπουλη και μακροχρόνια. Αφού εγκατασταθεί η σωματική εξάρτηση, με τη διακοπή της χρήσης εμφανίζονται συμπτώματα στέρησης, όπως τρεμούλιασμα των χεριών, της γλώσσας και των βλεφάρων, ταχυκαρδία, εφίδρωση, άγχος, πονοκέφαλος, αϋπνία κ.α. Το σύνδρομο στέρησης μπορεί να εξελιχθεί σε Delirium Tremens, που εκδηλώνεται με ταχυκαρδία, εφίδρωση, οπτικές ή ακουστικές παραισθήσεις. Παρατηρείται επίσης συχνά παραλήρημα και ψυχοκινητική διέγερση.

 

 

Πέντε τύποι αλκοολικών

Ουσιαστικά δεν υπάρχει ένας τύπος αλκοολισμού αλλά «Πέντε» διαφορετικοί και συγκεκριμένα:

1ο Ο αλκοολισμός ΑΛΦΑ τύπου έχει σαφή ψυχογενή αίτια και οφείλεται, στον εθισμό που προκαλείται απο την συστηματική κατανάλωση αλκοολούχων ποτών για την επιτυχή καταστολή και τον έλεγχο ψυχοσυναισθηματικών προβλημάτων. Τα άτομα αυτού του τύπου βοηθούνται σχετικά εύκολα αντικαθιστώντας το αλκοόλ με κάποια αγχολυτικά - ηρεμιστικά ενώ υποστηρίζονται ταυτόχρονα και με έντονη αναλυτική και υποστηρικτική ψυχοθεραπεία.

2ο Ο αλκοολισμός ΒΗΤΑ τύπου αφορά περιπτώσεις υπερβολικής χρήσης αλκοόλ απο άτομα που "ζούνε δημόσια" και αναγκάζονται να καταναλώσουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ επειδή το απαιτούν οι κοινωνικοι-οικονομικές τους συνθήκες. Τέτοια άτομα μπορεί να παρουσιάσουν οργανικά προβλήματα (π.χ. με το ήπαρ) αλλά συνήθως δεν δημιουργούν ψυχική ή οργανική εξέταση.

3ο Ο αλκοολισμός ΓΑΜΑ τύπου αφορά έντονη ψυχική και οργανική εξάρτηση απο το αλκοόλ που εκδηλώνεται με την ανικανότητά του ατόμου να σταματήσει το ποτό ακόμα και όταν συντρέχουν σοβαροί λόγοι υγείας και με την τάση να αυξάνει τη συχνότητα και την ποσότητα της "δόσης" του καθώς ο εθισμός στο αλκοόλ δημιουργεί μια αντίστοιχη ενοχή. Οταν στερηθούν αλκοόλ έστω και για ελάχιστο χρονικό διάστημα παρουσιάζουν άμεσα συμπτώματα του "στερητικού συνδρόμου" έχουν ταχυκαρδία, νευρικότητα, έντονη εφίδρωση, αίσθηση ναυτίας και ανεξέλεγκτο διάχυτο τρέμουλο.

4ο Ο αλκοολισμός ΔΕΛΤΑ τύπου αν και έχει στοιχεία ψυχικής και οργανικής εξάρτησης (όπως και ο γάμα τύπος) διαφέρει στο σημείο όπου ο αλκοολικός δέλτα τύπου κατορθώνει να σταματήσει την κατανάλωση αλκοόλ λίγη ώρα πριν πέσει στο πάτωμα με χαμένες τις αισθήσεις τους δηλαδή λίγη ώρα πριν λιποθυμίσει.

5ο Ο αλκοολισμός ΕΨΙΛΟΝ τύπου, γνωστός παλιότερα και σαν "διψομανία" αναφέρεται στα άτομα που καταναλώνουν υπερβολικές ποσότητες αλκοόλ για κάποια χρονικά διαστήματα (ίσως μέρες στη σειρά, ακόμη και βδομάδες) καταλήγοντας μετά σε κάποιο νοσηλευτικό ίδρυμα ή κέντρο αποτοξίνωσης. Εκεί, αφού επιτύχουν την αποτοξίνωση, την οργανική απελευθέρωση απο την εξάρτηση τους στο αλκοόλ θα παραμείνουν "καθαροί" για κάποιο χρονικό διάστημα που συνήθως μεσολαβεί μέχρι και την επόμενη κρίση "διψομανίας" που τερματίζει, σε φαυλοκυκλική επανάληψη, το "στέγνωμα" τους σε κάποιο κέντρο αποτοξίνωσης.

Τέλος λίγα στοιχεία σχετικά με την χρήση του αλκοόλ στους έφηβους και τι λένε τα στοιχεία για την Ελλάδα:

Το 22,2% των εφήβων ηλικίας 14-18 ετών καταναλώνουν αλκοόλ τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα. Θεωρούν ότι η συχνότητα αυτή θεωρείται ακίνδυνη και συνήθως προτιμούν τα βαριά ποτά. Ωστόσο, έχουν την αίσθηση επικινδυνότητας κυρίως για τα τροχαία, τη βίαιη συμπεριφόρα και τις σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία.

Πότε ξεκινά η χρήση αλκοόλ;          
Τα αγόρια σε ηλικία 12 ετών δοκιμάζουν μπύρα ή κρασί ενώ στα 13 έτη δοκιμάζουν πιο βαριά ποτά. Πρώτη φορά υπολογίζεται ότι μεθούν κατά μέσο όρο στα 14.6 έτη.
Τα κορίτσια σε ηλικία 13 ετών δοκιμάζουν μπύρα ή κρασί ενώ στα 14.5 έτη δοκιμάζουν πιο βαριά ποτά. Η πρώτη μέθη υπολογίζεται στα 15 έτη.

Ψυχολογικοί παράγοντες:

  • Γιατί έχουν υποστεί κακοποίηση σωματική ή σεξουαλική
  • Γιατί έχουν πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση
  • Γιατί έχουν κακή σχέση με το οικογενειακό τους περιβάλλον
  • Γιατί έχουν βιώσει απόρριψη από την οικογένεια
  • Γιατί πάσχουν από κατάθλιψη ως αποτέλεσμα επώδυνων ψυχικών βιωμάτων
  • Γιατί πάσχουν από μετατραυματικό στρες -συναισθηματική διαταραχή μετά από έκθεση σε σοβαρά ψυχοτραυματικά γεγονότα, στα οποία απειλήθηκε η ζωή του παιδιού- εφήβου ή άλλων ατόμων (δυστυχήματα, μαζικές, φυσικές καταστροφές, τρομοκρατικές ενέργειες, βιασμοί, κακοποίηση)

Επιπλέον δεν υπάρχει κάποιος που είναι λιγάκι αλκοολικός. Ή είσαι ή δεν είσαι. Και μόνο ο άνθρωπος που έχει άμεση σχέση μπορεί να πει εάν το πρόβλημα με το αλκοόλ έχει καταλήξει σε ακυβερνησία ή όχι. Αν είσαι αλκοολικός δεν θα μπορέσεις ποτέ να ελέγξεις το ποτό σου για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα. Αυτό αφήνει μόνο δύο μονοπάτια ανοιχτά: το να αφήσεις την κατάχρηση αλκοόλ να χειροτερεύει μέρα με τη μέρα μαζί με όλα τα καταστροφικά αποτελέσματα που ακολουθούν ή το να σταματήσεις εντελώς και να αναπτύξεις έναν καινούριο τρόπο νηφάλιας και δημιουργικής ζωής.

Κατανοώντας την Κατάθλιψη

ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ - ΣΤΟ...ΝΤΙΒΑΝΙ

katathlipsiΓράφει η Μαρία Ξανθοπούλου, ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια

Π

αρόλο που οι συγκινήσεις σε γενικές γραμμές χρωματίζουν τη ζωή μας, οι πολύ έντονες συγκινήσεις μπορεί να αποβούν ψυχοφθόρες. Η κατάθλιψη δε χαρακτηρίζεται μόνο από τη μελαγχολική διάθεση αλλά από πολλά ακόμα γνωσιακά, συμπεριφορικά, σωματικά και συναισθηματικά συμπτώματα. Όταν τα συμπτώματα αυτά είναι έντονα, χρόνια ή εμφανίζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τις προσωπικές μας σχέσεις ή τη δουλειά μας. Στα γνωσιακά συμπτώματα της κατάθλιψης περιλαμβάνονται η αυτοκριτική, η απελπισία, οι σκέψεις αυτοκτονίας, η δυσκολία στη συγκέντρωση και ένας γενικότερος αρνητισμός. Οι συμπεριφορικές αλλαγές που σχετίζονται με την κατάθλιψη περιλαμβάνουν την απομάκρυνση από τους άλλους ανθρώπους, την αποχή από δραστηριότητες που άλλοτε ευχαριστούσαν το άτομο και τη δυσκολία να ξεκινήσει κάποιος την ενασχόληση με αυτές ή άλλες δραστηριότητες. Στα σωματικά συμπτώματα που σχετίζονται με την κατάθλιψη περιλαμβάνονται η αϋπνία, οι περισσότερες ή λιγότερες ώρες ύπνου από το συνηθισμένο, η εξάντληση και η κόπωση, η απώλεια ή η αύξηση της όρεξης και οι αλλαγές του σωματικού βάρους. Τα συναισθηματικά συμπτώματα που συνοδεύουν την κατάθλιψη περιλαμβάνουν τη μελαγχολία, την ευερεθιστότητα, το θυμό, την ενοχή και την νευρικότητα. Μήπως εκπλήσσεστε μαθαίνοντας ότι ορισμένα απ? αυτά τα συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά της κατάθλιψης; Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο θυμός και τα προβλήματα στον ύπνο, την όρεξη και την κινητοποίηση δεν σχετίζονται με την κατάθλιψη και αποτελούν συνέπεια της. Τις περισσότερες όμως φορές, αυτά τα συμπτώματα είναι στενά συνδεδεμένα με την κατάθλιψη, Η επιτυχής θεραπεία της κατάθλιψης έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση όλων των σχετικών συμπτωμάτων. Όταν υποφέρουμε από κατάθλιψη κυριευόμαστε από αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό μας (αυτοκριτική), για τον κόσμο (γενικός αρνητισμός) και για το μέλλον μας (απελπισία).

Αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό μας

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που υποφέρουν από κατάθλιψη κατακλύζονται από τέτοιου είδους σκέψεις. Αυτές οι σκέψεις, όμως, είναι καταστροφικές γιατί συμβάλλουν στη διαμόρφωση της χαμηλής αυτοεκτίμησης, της μειωμένης αυτοπεποίθησης και στη δημιουργία προβληματικών σχέσεων. Παράλληλα επηρεάζουν αρνητικά τη διάθεση μας και περιορίζουν τη θέληση μας να κάνουμε πράγματα που θα μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα.

 

Αρνητικές σκέψεις για τον κόσμο

Οι αρνητικές σκέψεις για τον κόσμο περιλαμβάνονται σε έναν γενικότερο τρόπο σκέψης εξαιτίας του οποίου παρατηρούμε και θυμόμαστε περισσότερο τις αρνητικές παρά τις θετικές ή ουδέτερες πλευρές των εμπειριών μας.

Αρνητικές σκέψεις για το μέλλον

Όταν υποφέρουμε από κατάθλιψη φανταζόμαστε ότι το μέλλον μας θα είναι εντελώς αρνητικό. Η πρόβλεψη ή η προσμονή ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν αρνητικά λέγεται απελπισία. Για να καταλάβετε πως επηρεάζει τη ζωή σας ο αρνητικός τρόπος σκέψης για το μέλλον, σκεφτείτε μια δραστηριότητα που σας ευχαριστεί αλλά την οποία αποφεύγετε όταν νιώθετε κατάθλιψη, γιατί προβλέπετε ότι δε θα εξελιχθεί καλά. 

H Αντισύλληψη

ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ - ΣΤΟ...ΝΤΙΒΑΝΙ

 Γράφει η Μαρία Ξανθοπούλου, ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια

Η

τριάντα Μαρτίου, είναι άλλη μια παγκόσμια ημέρα και πιο συγκεκριμένα είναι η ημέρα της αντισύλληψης. Αντισύλληψη είναι τα προληπτικά μέτρα που χρησιμοποιεί ένα ζευγάρι για να αποφύγει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Με άλλα λόγια είναι μέθοδοι, φυσικές ή τεχνητές, που εμποδίζουν τη σύλληψη, δηλαδή τη γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο.Ο πιο κατάλληλος ειδικός για να συμβουλέψει την γυναίκα ή ακόμα και ένα ζευγάρι για την ενδεδειγμένη αντισύλληψη είναι πάντα ο γυναικολόγος. Αυτός θα λάβει μία σειρά παραγόντων υπόψην και μετά θα αποφασίσουν μαζί για την κατάλληλη μέθοδο. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες αντισύλληψης: μέθοδοι φραγμού, φυσικές μέθοδοι και εθελοντική στείρωση. Κάποιες λοιπόν επιλογές που έχει ένα ζευγάρι, το οποίο δεν επιθυμεί να αποκτήσει παιδί, αλλά και μία μέθοδος που προστατεύει από μία σειρά ανεπιθύμητων σεξουαλικών νοσημάτων είναι το προφυλακτικό. Όπως υποδηλώνει και η ονομασία, σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα είναι ασθένειες (ή λοιμώξεις) οι οποίες προκαλούνται από οργανισμούς οι οποίοι μεταδίδονται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής. Δεν είναι ανάγκη να έχεις πολλούς ερωτικούς συντρόφους για να κολλήσεις ένα σεξουαλικό μεταδιδόμενο νόσημα. Οποιοσδήποτε έχει σεξουαλικές επαφές, άντρας ή γυναίκα μπορεί να μολυνθεί. Το σπέρμα, τα κολπικά υγρά, το σάλιο και το αίμα μπορούν να μεταφέρουν ένα νόσημα.

Προφυλακτικό Το προφυλακτικό είναι φτιαγμένο συνήθως από καουτσούκ, το οποίο καλύπτει το ανδρικό πέος κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής για να αποφευχθεί εγκυμοσύνη και η μετάδοση των σεξουαλικών μεταδιδόμενων νοσημάτων. Τα προφυλακτικά αποτελούν τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους αντισύλληψης όταν χρησιμοποιούνται σωστά. Τα προφυλακτικά είναι μίας χρήσεως μόνο. Πότε μην ξαναχρησιμοποιείτε το προφυλακτικό. Ελέγξτε την ημερομηνία λήξης του προφυλακτικού,είναι τυπωμένη πάνω στην συσκευασία.

Ενδομήτρια σπειράματα (IUDs) Ένα ενδομήτριο σπείραμα (που τοποθετείτε δηλαδή μέσα στην μήτρα) είναι μια αντισυλληπτική συσκευή γνωστή επίσης ως «coil» ή σπιράλ ή δακτυλίδι. Η συσκευή πρέπει να τοποθετηθεί στη μήτρα ή να αφαιρεθεί από αυτήν από γιατρό ή άλλο καταρτισμένο ειδικό. Παραμένει στη μήτρα για ολόκληρη τη χρονική περίοδο που επιθυμείται η αντισύλληψη (ανάλογα με τον τύπο, τα ενδομήτρια σπειράματα μπορούν συνήθως να παραμείνουν αποτελεσματικά για 2, 5 ή 10 χρόνια). Μερικά σπειράματα απελευθερώνουν ορμόνες μέσα στη μήτρα, αλλά οι παραδοσιακοί τύποι σπειραμάτων περιέχουν χαλκό. Ο χαλκός πιθανόν να σκοτώνει το σπέρμα να εισχωρήσει στη μήτρα και στα ωάρια να προσκολληθούν στο ενδομήτριο. Το ορμονικό ενδομήτριο σπείραμα είναι εξίσου αποτελεσματικό με το αντισυλληπτικό χάπι στην παρεμπόδιση της εγκυμοσύνης ενώ η αποτελεσματικότητα του ενδομήτριου σπειράματος με χαλκό είναι ψηλή. Τα ενδομήτρια σπειράματα δεν προστατεύσουν από τα Σ.Μ.Ν

Το αντισυλληπτικό χάπι. Τα αντισυλληπτικά χάπια συνδυασμού περιέχουν δύο προσεκτικά συνδυασμένες συνθετικές ορμόνες που μιμούνται τη δράση των φυσικών ορμονών του σώματος και έχουν τριπλή αντισυλληπτική δράση:

εμποδίζουν την ωορρηξία, αλλάζουν την ποιότητα της βλέννας στον κόλπο, κάνοντας την εχθρική για το σπέρμα και τέλος κάνουν το ενδομήτριο ακατάλληλο για την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωάριο.

Η μία ορμόνη ανήκει στην κατηγορία των προγεσταγόνων, δηλ. μοιάζει με την προγεστερόνη. Η άλλη ορμόνη μιμείται τη δράση των οιστρογόνων και λέγεται αιθυνιλεστραδιόλη. Αν και το προγεσταγόνο έχει την αντισυλληπτική δράση, τα οιστρογόνα προστίθενται για να εξασφαλίσουν τη ρυθμικότητα του κύκλου.

Υπάρχει ένα αντισυλληπτικό χάπι 4ης γενιάς στο οποίο εμπεριέχονται μόνο 20μg αιθυνυλεστραδιόλης και 3mg δροσπιρενόνης, που είναι ο συνδυασμός της μικρότερης δόσης αιθυνυλεστραδιόλης με το πιο σύγχρονο προγεσταγόνο. Ο συνδυασμός αυτός εξασφαλίζει, υψηλής αποτελεσματικότητας αντισύλληψη χωρίς τις παρενέργειες που είχαν τα παλαιότερα αντισυλληπτικά (πρήξιμο, κατακράτηση ύδατος και προσθήκη βάρους). Για την χρήση αλλά και την καταλληλότητα αυτής της αντισυλληπτικής μεθόδου για την κάθε γυναίκα, αρμόδιος είναι μόνο ο γυναικολόγος της.

Φυσικές Μέθοδοι Αντισύλληψης

Οι «φυσικές» μέθοδοι αντισύλληψης για αποφυγή εγκυμοσύνης είναι λιγότερο αποτελεσματικές από τις αντισυλληπτικές μεθόδους που αναφέρονται πιο πάνω. Επίσης οι φυσικές μέθοδοι δεν προστατεύουν από τα Σεξουαλικά Μεταδιδόμενα Νοσήματα.

 

Διακεκομένη συνουσίαΗ διακεκομμένη συνουσία, όταν δηλαδή το πέος αποσύρεται από τον κόλπο πριν την εκσπερμάτωση δεν είναι αξιόπιστη μέθοδος. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να μην αποσυρθεί ο άνδρας έγκαιρα. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι ο άνδρας εκκρίνει σπερματικό υγρό πριν εκσπερματώσει, το οποίο περιέχει σπερματοζωάρια.

Η μέθοδος του ρυθμούΗ σεξουαλική επαφή που γίνεται μόνο σε «ασφαλείς» ημέρες αποτελεί τη μέθοδο του ρυθμού που και πάλι δεν είναι μια αξιόπιστη μέθοδος. Αυτό συμβαίνει γιατί κανείς δεν είναι δυνατόν να προβλέψει με ακρίβεια πότε είναι οι γόνιμες μέρες μιας γυναίκας. Η ωορρηξία δεν είναι ποτέ ακριβής.

ΣτείρωσηΆτομα τα οποία δεν θέλουν να κάνουν πλέον παιδιά μπορούν να διαλέξουν την στείρωση. Και τα δύο φύλα μπορούν να στειρωθούν. Η επέμβαση αυτή είναι πιο εύκολη στον άνδρα παρά στην γυναίκα. Στην περίπτωση στείρωσης του άνδρα οι σπερματικοί σωλήνες ή πόροι αποκόπτονται. Οι άνδρες που έχουν κάνει στείρωση εξακολουθούν να έχουν στύση και οργασμό. Αλλά χρειάζονται κάποιες εβδομάδες μετά την επέμβαση να γίνουν πλήρως στείροι.Οι άνδρες που έχουν κάνει στείρωση εξακολουθούν να έχουν στύση και οργασμό. Χρειάζονται όμως κάποιες βδομάδες μετά την επέμβαση για να γίνουν πλήρως στείροι. Στην περίπτωση της γυναικείας στείρωσης αποφράσσονται ή αποκόπτονται οι σάλπιγγες. Οι γυναίκες που έχουν στειρωθεί εξακολουθούν να έχουν έμμηνο ρήση. Η στείρωση δεν έχει καμία αρνητική επίδραση στην σεξουαλική ζωή, δεν προστατεύει από ΣΜΝ.

Ο τρόπος που θα επιλέξει το κάθε ζευγάρι, διότι η αντισύλληψη οφείλει να αφορά το ζευγάρι και να είναι θέμα συζήτησης από την αρχή της σχέσης τους, για να αποφύγει μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη πρέπει να ταιριάζει στην ηλικία και στον τύπο της σχέσης που έχουν. Το προφυλακτικό πρέπει να χρησιμοποιείται πάντα για την αποφυγή της μετάδοσης των σεξουαλικώς μεταδιδομένων ασθενειών.

Τέλος, η έκτρωση είναι η τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης. Πρέπει πάντα να γίνεται από γυναικολόγο, που θα σας δώσει και την κατάλληλη συμβουλή. Η έκτρωση δεν αποτελεί μέθοδος αντισύλληψης σε καμία περίπτωση.....μην φτάσετε εκεί! Στην Ελλάδα, ο δείκτης γονιμότητας παραμένει χαμηλός, αντίθετα με τον αριθμό των εκτρώσεων που κινείται σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Κάθε χρόνο καταγράφονται περί τις 150.000 εκτρώσεις. Οι αρνητικές συνέπειες είναι πολλαπλές και ίσως γίνουν θέμα σε κάποιο μεταγενέστερο άρθρο.