ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ - ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

Γράφει ο Νίκος Μπρουσκέλης, χειρούργος ουρολόγος

Η

Γονοκοκκική ουρηθρίτιδα οφείλεται στον Gram (+) διπλόκοκκο, N.gonorrhoeae. Κατά κανόνα, μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή. Επίσης μπορεί να μεταδοθεί και μέσω του στόματος όταν μολυνθεί ο φάρυγγας. Τα κλασικά συμπτώματα της είναι το ουρηθρικό έκκριμα και ο καύσος κατά την ούρηση. Το έκκριμα συνήθως είναι πυώδες, μπορεί να είναι όμως διαφανές, ή ακόμη και να λείπει τελείως.

Η διάγνωση γίνεται με τον εργαστηριακό έλεγχο του εκκρίματος της ουρήθρας. Για την θεραπεία, πρώτο φάρμακο επιλογής είναι η ceftriaxon (Rocephin) 500 mg ενδομυϊκά εφάπαξ, άλλα φάρμακα είναι η ciprfloxacin 500 mg ενδομυϊκά εφάπαξ, norfloxacin 800 mg εφάπαξ από το στόμα, ceftizoxime 500 mg ενδομυϊκά εφάπαξ, amoxicillin 3 gr (Amoxil) από το στόμα, μαζί με 1 gr προβενεσίδη (Benemid). Από πολλούς συνιστάται η χορήγηση τετρακυκλίνης ή παραγώγων της, με το σκεπτικό ότι, σε ποσοστό 30% από τους άνδρες που έχουν γονοκοκκική ουρηθρίτιδα συνυπάρχει και φλεγμονή με C.Trachomatis.

Μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα
Είναι η συχνότερα σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσος. Προσβάλει συχνότερα, σε αντίθεση με τη γονοκοκκική, τις υψηλότερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις. Η μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα είναι ένα σύνδρομο με πολλούς αιτιολογικούς παράγοντες, ο πιο σπουδαίος και πιθανόν ο πιο επικίνδυνος είναι ο C. Trachomatis, που φθάνει σε ποσοστό 30 ? 50 %. Το ποσοστό ασυμπτωματικών σε άνδρες είναι 0 ? 7%,ενώ στις γυναίκες φθάνει το 50 %.
Δεύτερος σε συχνότητα αιτιολογικός παράγοντας είναι το Ureaplasma urealyticum που φθάνει το ποσοστό 20 ? 50 % των πασχόντων. Άλλοι είναι: ο ιός του έρπητα, ο κυτταρομεγαλοϊός και οι τριχομονάδες.
Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι το ουρηθρικό έκκριμα και η δυσουρία. Πολύ συχνά όμως είναι ασυμπτωματική. Η διάγνωση θα βασιστεί στη λήψη ουρηθρικού εκκρίματος, το πρωί πριν την ούρηση, και μετά ακολουθεί λήψη των πρώτων ούρων (VB1) για αναζήτηση πυοσφαιρίων και ουροκαλλιέργεια. Η αναζήτηση του C.Trachomatis θα γίνει με στυλεό, ώστε να ληφθούν επιθηλιακά κύτταρα από την ουρήθρα, τα οποία θα καλλιεργηθούν σε κατάλληλο υλικό. Ο έλεγχος θα συνεχιστεί για αναζήτηση μυκοπλασμάτων και τριχομονάδων.
Η θεραπεία, εφόσον οφείλεται σε χλαμύδια ή μυκοπλάσματα, γίνεται με τετρακυκλίνες 500 mg ανά 6ωρο επί 7 ημέρες, ή μινοκυκλίνη (Minocin) ή δοξυκυκλίνη (Vibramycin) 100 mg δύο φορές την ημέρα, ή ερυθρομυκίνη (Erythrocin) 500 mg ανά 6ωρο για 7 ημέρες. Επίσης, πρέπει να γίνεται ταυτόχρονη θεραπεία και στον ερωτικό σύντροφο.
Η υποτροπή της νόσου είναι συχνή, και συνήθως οφείλεται:α) σε επαναμόλυνση με τον ίδιο μικροβιακό παράγοντα από τον ίδιο ερωτικό σύντροφο που δεν έχει υποβληθεί σε θεραπεία, β) σε ανάπτυξη αντίστασης του αιτιολογικού παράγοντα στη θεραπεία. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίνεται απαραίτητος ο έλεγχος για αναζήτηση πιο ασυνήθιστων παραγόντων και αν ο έλεγχος δεν αποδώσει, η χορήγηση ερυθρομυκίνης 500 mg ανά 6ωρο για 14 ημέρες πιθανόν να δώσει λύση στο πρόβλημα.
Στους άνδρες η μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα προκαλεί πάρα πολύ σπάνια επιπλοκές, ενώ στις γυναίκες προκαλεί σοβαρότατες επιπλοκές όπως η εκτεταμένη πυελική φλεγμονή με επακόλουθα τη στειρότητα και την έκτοπη εγκυμοσύνη. Πρέπει να τονισθεί ότι σε ποσοστό 80% συμμετέχουν οι άνδρες στη μετάδοση της νόσου

Ο Νίκος Μπρουσκέλης είναι χειρούργος ουρολόγος, υπεύθυνος Εξωσωματικής Λιθοθριψίας Κεντρικής Κλινικής Euromedica Θεσσαλονίκης