Θα μπορούσε μια δόση κόκκινου κρασιού καθημερινά να μειώσει τον κίνδυνο κατάθλιψης;
Επιμέλεια Μαρία Ανθοπούλου Κελεσίδου
Μια προκλητική νέα μελέτη της BMC Medicine αναφέρει πως τα άτομα άνω των 55 ετών που πίνουν λίγο αλκοόλ, κατά μέσο όρο ένα ποτήρι – συνήθως κρασί – την ημέρα, έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κλινική εικόνα κατάθλιψης σε σχέση με εκείνους που πίνουν περισσότερο και με εκείνους που δεν πίνουν καθόλου.
Η μελέτη έρχεται σε πλήρη αντίθεση με πολλές παλαιότερες μελέτες, οι οποίες εντόπισαν την αντίθετη επίδραση, ότι το ποτό συνδέεται πιο συχνά με αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης. Ενώ υπάρχουν ορισμένοι βάσιμοι λόγοι για τους οποίους το κρασί θα μπορούσε να έχει μια μικρή ευνοϊκή επίδραση στον κίνδυνο κατάθλιψης, πριν ασπαστείτε αυτή τη συνήθεια, αν δεν την είχατε ως τώρα, είναι σημαντικό να κατανοήσετε όχι μόνο τις αιτίες της σχέσης αυτής, αλλά και τους κινδύνους που ενέχει.
Η νέα μελέτη παρακολούθησε 5.000 ισπανούς, άντρες και γυναίκες, ηλικίας 55 ως 80 ετών για περίπου επτά χρόνια, καταγράφοντας τον τρόπο ζωής τους μέσω ερωτηματολογίων και επισκέψεων σε γιατρούς. Κανένας δεν έπασχε από κατάθλιψη, ούτε είχε πρόβλημα κατάχρησης αλκοόλ στην αρχή της μελέτης. Στο τέλος της επταετίας, περίπου 443 άτομα είχαν παρουσιάσει κατάθλιψη.
Προέκυψε πως, η χαμηλή ως μέση κατανάλωση αλκοόλ συνδεόταν με μειωμένο κίνδυνο κατάθλιψης. Τα άτομα που έπιναν από δύο ως επτά ποτήρια κρασί την εβδομάδα φάνηκε να αποκομίζουν τα μεγαλύτερα οφέλη, παρουσιάζοντας το εν τρίτο του κινδύνου εμφάνισης κατάθλιψης σε σχέση με εκείνους που δεν έπιναν. Όσοι έπιναν μέτριες ποσότητες είχαν επίσης μειωμένο κίνδυνο κατάθλιψης, η διαφορά όμως δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο στην ομάδα όσων έπιναν μικρές ως μέτριες ποσότητες. Τα αποτελέσματα παρέμεναν σε ισχύ ακόμα και μετά τον έλεγχο πολλών παραμέτρων του τρόπου ζωής, όπως κάπνισμα, οικογενειακή κατάσταση, ηλικία, επίπεδο φυσικής δραστηριότητας και διατροφή, τα οποία μπορούν όλα να επηρεάσουν τον κίνδυνο κατάθλιψης. Όσοι έπιναν πολύ φάνηκε να έχουν αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης, αν και ήταν υπερβολικά λίγοι σε αυτή τη μελέτη ώστε να ειπωθεί με βεβαιότητα.
Αν η σχέση όντως υφίσταται, μια εξήγηση ενδέχεται να έχει σχέση με την νευροπροστατευτική δράση των αντιοξειδωτικών του κρασιού, όπως η ρεσβερατρόλη, η οποία έτυχε μεγάλης προσοχής τα τελευταία χρόνια. «Η μικρή πρόσληψη αλκοόλ ενδέχεται να προσφέρει προστασία με τρόπο παρόμοιο με εκείνον που έχει παρατηρηθεί για τη στεφανιαία νόσο», δήλωσε ο συντάκτης της μελέτης Miguel A. Martínez-González. «Στην πραγματικότητα, πιστεύεται πως η κατάθλιψη και η στεφανιαία νόσος έχουν ορισμένους κοινούς μηχανισμούς». Οι μηχανισμοί στους οποίους αναφέρεται ο Martínez-González, έχουν σχέση με τη φλεγμονή, η οποία είναι γνωστό πως αποτελεί βασική αιτία καρδιοπαθειών, ενώ υπάρχουν ολοένα και περισσότερα στοιχεία για το ρόλο της και στην κατάθλιψη. Οι πολυφαινόλες, αντιοξειδωτικά του κρασιού, θα μπορούσαν να βοηθήσουν την αποκατάσταση των βλαβών, λόγω φλεγμονής, στον εγκέφαλο, οι οποίες συμβάλλουν στην κατάθλιψη.
«Παλαιότερες έρευνες υποδεικνύουν πως ο ιππόκαμπος ενδέχεται να παίζει ρόλο στην εμφάνιση σοβαρής κατάθλιψης», δηλώνουν οι συντάκτες. «Αυτή η νευροπροστασία που παρέχεται στον ιππόκαμπο ενδέχεται να προστατεύει εκείνους που πίνουν μέτριες ποσότητες από την εμφάνιση κατάθλιψης.»
Άλλη μία εξήγηση, που δεν σχετίζεται με τα συστατικά του κρασιού, ενδέχεται να έχει σχέση με κοινωνικούς παράγοντες, οι οποίοι είναι γνωστό από καιρό πως επηρεάζουν τον κίνδυνο κατάθλιψης. Όσοι απολαμβάνουν ένα ή δύο ποτήρια κρασί είναι πιο πιθανό να το κάνουν με παρέα. Σύμφωνα με τους συντάκτες, το πληθυσμιακό δείγμα της μελέτης «περιλαμβάνει μεγαλύτερο σε ηλικία, παραδοσιακό ισπανικό, μεσογειακό πληθυσμό, οι οποίοι κατανάλωναν πρωτίστως κρασί, και κυρίως ως μέρος της συναναστροφής με οικογένεια και φίλους». Η απόλαυση μιας γεμάτης κοινωνικής ζωής έχει αποδειχθεί πως μειώνει τον κίνδυνο κατάθλιψης και σίγουρα θα μπορούσε να επηρεάσει τα αποτελέσματα που εμφανίζονται εδώ.
Τέλος, είναι επίσης σημαντικό να λάβει κανείς υπόψη την πληθώρα στοιχείων που υποδεικνύουν την αρνητική σχέση αλκοόλ και κατάθλιψης, με το ένα να αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης του άλλου. Επίσης, είναι πιθανό ορισμένοι να έχουν προδιάθεση, για γονιδιακούς και περιβαλλοντικούς λόγους, για προβλήματα με αμφότερα – στην ουσία ενδέχεται να μπαίνει και μια τρίτη μεταβλητή στο παιχνίδι, η οποία ενδέχεται να αυξάνει την πιθανότητα ορισμένων για χρήση αλκοόλ και κατάθλιψη.
Για όλους αυτούς τους λόγους, τα αποτελέσματα πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή. Ειδικά, εφόσον προέκυψαν από ένα σχετικά περιορισμένο δείγμα ανθρώπων ενός ισπανικού, μεσογειακού πληθυσμού, κανένας εκ των οποίων δεν είχε κατάθλιψη στο παρελθόν και οι οποίοι ήταν όλοι άνω των 55 ετών. Συνεπώς, το κατά πόσο ισχύουν, αν ισχύουν, τα αποτελέσματα για ένα γενικότερο δείγμα είναι παντελώς άγνωστο.
Όπως στις περισσότερες μελέτες που εξετάζουν ένα συγκεκριμένο βρώσιμο υλικό – κρασί, καφές, ζάχαρη, λιπαρά – το να αναζητά κανείς μια μεμονωμένη απάντηση είναι μάλλον αφελές. Το αλκοόλ πιθανώς δεν μειώνει τον κίνδυνο κατάθλιψης σε όλες τις περιπτώσεις, καθώς υπάρχουν τόσες άλλες μεταβλητές, όπως η ποσότητα, το είδος και η προϋπάρχουσα κατάσταση σωματικής και ψυχικής υγείας. Συνεπώς, η καλύτερη ίσως συμβουλή είναι αν απολαμβάνεται που και που ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, μάλλον καλά θα κάνετε να το συνεχίσετε για την καλή υγεία της καρδιάς και του μυαλού σας. Αν όμως δεν σας αρέσει, δεν αξίζει να αρχίσετε αυτή συνήθεια, καθώς συνεπάγεται και αρκετούς κινδύνους, με τους οποίους απλά δεν αξίζει τον κόπο να μπλέξετε.
Πηγή: http://www.wine.gr