Επιμέλεια Αναστασία Τσιτλακίδου, Παιδίατρος
Η πορεία του δασκάλου ξεκινά με θυσίες, ξενύχτια πάνω από τα βιβλία, εξετάσεις διαγωνισμούς... Στη συνέχεια ο πολυπόθητος διορισμός μπορεί να σημαίνει κάλεσμα να υπηρετήσει ο εκπαιδευτικός τις ακριτικές γωνιές της πατρίδας μας, αφήνοντας πίσω ό,τι αγαπημένο. Οι υλικές ανταμοιβές πενιχρές, δεν ανταποκρίνονται στους κόπους του, ούτε στις απαιτήσεις της καθημερινής του ζωής. Η δουλειά απαιτητική, εξάλλου οι σημερινοί Έλληνες μάθαμε να αντικρίζουμε τους δημόσιους λειτουργούς με καχυποψία και διάθεση γκρίνιας. Το έμψυχο υλικό της τάξης "σκληρό", αφήνει έντονα τα σημάδια της κόπωσης στην ψυχή του εκπαιδευτικού, ιδιαίτερα στη μέση εκπαίδευση. Και λίγο πριν εκπνεύσει η φετινή σχολική χρονιά, η αβεβαιότητα,η αγωνία για το αν το επόμενο έτος θα βρει τον εκπαιδευτικό μπροστά από τα ίδια ή έστω κάποια άλλα θρανία έρχονται να προστεθούν στο φορτίο που εκείνος σηκώνει.
Πώς να βρει ο δάσκαλος κουράγιο να δουλέψει σε πείσμα των καιρών; Μήπως είναι καιρός εμείς οι γονείς να αναγνωρίσουμε τις θυσίες του και την υψηλή αποστολή του;
"Στις δύσκολες στιγμές που περνά οι πατρίδα μας λόγω της οικονομικής κρίσης αναδεικνύεται ο ρόλος του δασκάλου• αυτός θα διδάξει την αλληλεγγύη... Τον πιο σημαντικό ρόλο για την έξοδο από την κρίση θα παίξουν κατά τη γνώμη μου οι πνευματικοί ταγοί. Η παιδεία θα είναι το έδαφος πάνω στο οποίο θα ορθωθεί το νέο οικοδόμημα της ανάπτυξης. Η παιδεία είναι όρθρος πνευμάτων και μέσα φως... ", επισήμανε ο αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής - Παιδιατρικής Αναπτυξιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κύριος Καρδαράς στις 28 Απριλίου 2013 στο 43ο συμπόσιο της Παιδιατρικής εταιρείας Βορείου Ελλάδος, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Ο σκοπός του εκπαιδευτικού και η μεγάλη ιδέα που καλείται να υπηρετήσει είναι περισσότερο επίκαιρα από ποτέ. Καιρός να το αναγνωρίσουμε όλοι μας και να βοηθήσουμε τα παιδιά να διατηρούν με ευγνωμοσύνη μέσα τους τη σφραγίδα των δικών τους δασκάλων.