ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ - ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΛΟΓΟΥ
Γράφει η Εβίτα Κουτσουφλιάνου, λογοθεραπεύτρια
Ο αυτισμός είναι μια από τις πιο δυσνόητες και αινιγματικές καταστάσεις. Είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή, μια αναπηρία που εμποδίζει τα άτομα να κατανοούν σωστά όσα βλέπουν, ακούν και γενικά αισθάνονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις, την επικοινωνία και τη συμπεριφορά τους. Ο αυτισμός αποτελεί διαταραχή που γίνεται εμφανής στην αρχή του βίου του παιδιού, δηλαδή κατά τη βρεφονηπιακή ηλικία, τότε που η ανάπτυξη του εγκεφάλου γίνεται με ταχείς ρυθμούς. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι συχνά η αρχή γίνεται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ο αυτισμός είναι σύνδρομο που μπορεί αν οφείλεται σε οργανικά αίτια (π.χ. ερυθρά στη μητέρα κατά την εγκυμοσύνη, κακώσεις κατά το τοκετό) στις περισσότερες όμως περιπτώσεις τα αίτια δεν είναι σαφή. Στην τρέχουσα ιατρική ορολογία ο όρος αυτισμός ορίζεται ως Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή.Κύρια κλινικά χαρακτηριστικά του Αυτισμού
Στον καθημερινό του βίο το νήπιο με αυτισμό φαίνεται σαν να είναι κλεισμένο στον εαυτό του. Οι προσπάθειες των γονέων και λίγο αργότερα των νηπιαγωγών για επικοινωνία φαίνεται να το αφήνουν αδιάφορο ή βρίσκουν μόνον ελάχιστη ανταπόκριση. Το ίδιο παιδί δεν παίζει με παιχνίδια, απλώς τα χειρίζεται. Συχνά περνάει την ώρα του σε στερεότυπες κινήσεις (λίκνισμα, πεταρίσματα των χεριών, δάχτυλα μπροστά στα μάτια, στρίψιμο μιας κλωστής για ώρες κοκ). Άλλοτε οι στερεοτυπίες μπορεί να αφορούν το φαγητό. Η έξοδος από το σπίτι ή άφιξη επισκεπτών μπορεί να το αναστατώσει. Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές από παιδί σε παιδί με αυτισμό. Μερικά παρουσιάζουν ήπια ενώ άλλα σοβαρότερα χαρακτηριστικά της διαταραχής.
Τα αυτιστικά άτομα πρέπει να μάθουν, με πολύ μεγάλο κόπο, φυσιολογικά πρότυπα λόγου και επικοινωνίας και σωστούς τρόπους να συνδέονται με ανθρώπους, αντικείμενα και γεγονότα.