ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ - ΠΕΡΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
Το ψωμί άρχισε να παρασκευάζεται στην αρχαία Αίγυπτο ενώ ή ιστορία του είναι τόσο μεγάλη, όσο και η παρουσία σχεδόν του ανθρώπου πάνω στη γη. Από την αρχή της ζωής τους οι άνθρωποι έτρωγαν ωμούς τους δημητριακούς καρπούς και πολύ αργότερα έμαθαν να τους καβουρδίζουν. Αργότερα έφτιαχναν χυλούς με αλεύρι και νερό τους οποίους έψηναν απευθείας στη φωτιά, ώσπου σήμερα το ψωμί έχει πάρει την γνώριμη του όψη και γεύση.
Το ψωμί παρασκευάζεται από αλεύρι, νερό και μαγιά. Ανάλογα με τον τύπο του αλεύρου που χρησιμοποιείται χωρίζεται σε κοινό (λευκό) ψωμί ή πολυτελείας με αλεύρι τύπου 70%, χωρίς πίτουρο στο οποίο λόγω της πολλαπλής άλεσης του καρπού είναι μειωμένη η συγκέντρωση των θρεπτικών συστατικών, σε ψωμί σίκαλης που γίνεται από μείγμα σιτάλευρου και άλευρου σίκαλης, σε ψωμί ολικής αλέσεως που παρασκευάζεται από άλεσμα όλου του σιταριού (μαζί με το φλοιό) και στο πολύσπορο ψωμί που γίνεται από το σύνολο των δημητριακών, όπως το σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, βρώμη, καλαμπόκι και πολλές φορές με ανάμειξη άλλων σπόρων ή ξηρών καρπών (σουσάμι, νιφάδες βρώμης,) Θερμιδικά όλα τα είδη ψωμιού αποδίδουν το ίδιο και μάλιστα το πολύσπορο ψωμί περιέχει περισσότερες θερμίδες. Η διαφορά τους βρίσκεται κυρίως στα θρεπτικά συστατικά.
Οι θρεπτικές ουσίες που μας δίνει το ψωμί είναι:
Το λευκό ψωμί περιέχει ελάχιστες φυτικές ίνες, λιγότερες βιταμίνες και μεταλλικά άλατα. Το ψωμί ολικής αλέσεως είναι πλουσιότερο σε σίδηρο, ψευδάργυρο και ασβέστιο και περιέχει τη διπλάσια ποσότητα μαγνησίου από το λευκό.
Μία φέτα ψωμί περίπου 30 γραμμάρια αποδίδει περίπου 70 θερμίδες. Όταν ωστόσο η κατανάλωση ποσότητας είναι υπερβολική τότε όπως συμβαίνει και με κάθε άλλο τρόφιμο η πρόσληψη των θερμίδων είναι αυξημένη. Επίσης καλό είναι όταν υπάρχει στο γεύμα κάποια άλλη πηγή υδατανθράκων(πατάτα, ρύζι, ζυμαρικά) να μην συνοδεύεται από ψωμί. Το μέτρο είναι το κλειδί για την ισορροπία της διατροφής μας. Οπότε απενεχοποιηθείτε από το λανθασμένη εντύπωση ότι παχαίνει και απολαύστε το σε κάθε γεύμα σας γιατί το ψωμί είναι αναμφίβολα συνδεδεμένο με την ευημερία του τόπου μας και κάθε τόπου και δεν πρέπει να λείπει από το τραπέζι κανενός.
"Σκύβω της γης και σαν ψωμί φιλώ το μυρισμένο χώμα".
Ν.Καζαντζάκης