Ο λευκός χρυσός

ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ - ΠΕΡΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Τρίτη, 19 Μάιος 2009 03:33
το 3% είναι πόσιμο, εκ των οποίων το  1/5 χρησιμοποιείται κυρίως στη γεωργία (70%) και μόνο το 30% για ανθρώπινη κατανάλωση. Δυστυχώς, σήμερα, αποτελεί ?είδος προς εξαφάνιση?, κυρίως λόγω των κλιματικών αλλαγών αλλά και της άσκοπης σπατάλης του που στη χώρα μας η σπατάλη αυτή είναι τεράστια αν σκεφτούμε πως χρησιμοποιείται η διπλάσια και πολλές φορές η τριπλάσια ποσότητα προς κατανάλωση και χρήση από αυτή που είναι στην ουσία η ορθή. Το νερό χρησιμεύει για την μεταφορά θρεπτικών ουσιών και οξυγόνου στα κύτταρα και είναι απαραίτητο για τις χημικές συνθέσεις του οργανισμού. Ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος και αποτελεί το 40-60% του βάρους του σώματος. Από αυτό το 50% καταλαμβάνει τον ενδοκυττάριο χώρο ενώ το υπόλοιπο βρίσκεται στον εξωκυττάριο. Παίζει επίσης ρυθμιστικό ρόλο στη λειτουργία του κυκλοφορικού και πεπτικού συστήματος,στην πίεση του αίματος ενώ αποτελεί μέσο αποτοξίνωσης του οργανισμού.Η ημερήσια ανάγκη του οργανισμού σε νερό είναι ανάλογη με αυτή που αποβάλλεται με τη μυική εργασία, το είδος της διατροφής και τη θερμοκρασία. Επίσης κατά τη διάρκεια των ζωτικών λειτουργιών, ο οργανισμός χάνει συνεχώς νερό με την αναπνοή, την εφίδρωση, τη διούρηση και από το πεπτικό σύστημα, το οποίο πρέπει να αναπληρώνεται. Το νερό αυτό μπορούμε να το πάρουμε:
  1. Από το νερό που περιέχεται στις τροφές.  Για παράδειγμα, το ωμό κρέας περιέχει 50% νερό, το τυρί 40-70%, το ψωμί 30% και η μαργαρίνη 10%.
  2. Από την καύση των τροφών κατά την οποία ένα από τα παραπροϊόντα των καύσεων είναι και το νερό. Για παράδειγμα 100γρ λίπους δίνουν 107γρ νερό, 100γρ υδατανθράκων δίνουν 55γρ νερό και 100γρ πρωτεϊνών δίνουν 41γρ
  3. Από το νερό που πίνεται αυτούσιο η ποσότητα του οποίου όχι μόνο αναπληρώνει το νερό που χρειαζόμαστε αλλά αποβάλει και τα τοξικά προϊόντα που προκύπτουν από τις καύσεις των τροφών(τοξίνες)

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται για το πότε πρέπει να πίνεται το νερό.Έτσι καλό είναι αν μην πίνουμε νερό κατά τη διάρκεια των γευμάτων μιας και αραιώνει τα γαστρικά υγρά και οι τροφές παραμένουν έτσι περισσότερο διάστημα στο στομάχι με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσκολία κατά τη διαδικασία της πέψης.

Η ανάγκη του οργανισμού για νερό συνδέεται με την ανάγκη σε ανόργανα στοιχεία τα οποία με τη σειρά τους ρυθμίζουν το μεταβολισμό του νερού και τo κατανέμουν στον ανθρώπινο οργανισμό. Το νερό πρέπει να είναι διαυγές, άοσμο, δροσερό, να περιέχει ανόργανα άλατα σε ορισμένες αναλογίες και να μην περιέχει μικρόβια ή τοξικές ουσίες. Ωστόσο ακόμη και η καθαρότητα του εμφιαλωμένου νερού αρχίζει σταδιακά να αμφισβητείται. Η συγκέντρωση βενζολίου στο εμφιαλωμένο νερό, η μόλυνση του περιβάλλοντος από τα πλαστικά μπουκάλια, αλλά και η ίδια η μόλυνση του νερού από το πλαστικό μπουκάλι, όταν δεν τηρούνται οι βασικές συνθήκες συντήρησης και ασφάλειας, είναι μερικά από τα προβλήματα που προκύπτουν από τη χρήση του. Έτσι, η σχολαστική προστασία της πηγής, η τήρηση των κανόνων υγιεινής στην εμφιάλωση, η μεταφορά σε χαμηλή θερμοκρασία και η συντήρηση σε σκιερό μέρος , έχουν να κάνουν με την ποιότητα του εμφιαλωμένου νερού. Στις μέρες μας ένα γαλόνι εμφιαλωμένο νερό κοστίζει περισσότερο από ένα γαλόνι πετρέλαιο ενώ έχει ήδη ξεκινήσει στο εξωτερικό η ενημέρωση των πολιτών για τη χρήση και την αξιοποίηση ανακυκλωμένου νερού. Καλό θα ήταν λοιπόν να σκεφτούμε τη σημαντικότητα του νερού και πως αποτελεί πηγή και σύμβολο ζωής και πριν να το σπαταλάμε αλόγιστα, να μην ξεχνάμε πως η φύση όπως χρόνια τώρα μας προσφέρει ξέρει και να εκδικείται?

Αρχείο