ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ - ΠΕΡΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
Καταρχήν ο βαθμός πεπτικότητας (αφομοίωσης) του ελαιόλαδου θεωρείται ιδανικός και για τον λόγο αυτό συντελεί στη απορρόφηση των λιποδιαλιτών βιταμινών. Προσθέτουμε λοιπόν πάντα ελαιόλαδο στα λαχανικά μας αντί να τα καταναλώνουμε σκέτα.
Επίσης η σύνθεση του σε λιπαρά οξέα, η ιδιότητα του να βοηθά τις εκκρίσεις της χολή και η παρουσία ουσιών όπως η χλωροφύλλη, βοηθούν στην αύξηση των εκκρίσεων του πεπτικού σωλήνα. Έτσι ,εκτός του ότι πέπτεται εύκολα το ίδιο, βοηθά έμμεσα στην πέψη και άλλων τροφών.Το ελαιόλαδο περιέχει σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό μονοακόρεστα λιπαρά οξέα σε σχέση με τα σπορέλαια. Έτσι κατά το τηγάνισμα του, δηλαδή την εφαρμογή υψηλών θερμοκρασιών παράγονται σε πολύ μικρότερο βαθμό ουσίες επιβλαβής για τον οργανισμό (υπεροξέιδια, ελεύθερες ρίζες). Είναι το ελαιόλαδο δηλαδή πιο ανθεκτικό στο μαγείρεμα. Επιπλέον λόγω των μονοακόρεστων λιπαρών οξέων του, βοηθά στην αποφυγή θρομβώσεων.
Τα απαραίτητα επίσης λιπαρά οξέα (λινελαικό και α-λινολενικο) του ελαιόλαδου τα οποία αδυνατεί ο οργανισμός να συνθέσει μόνος του, το καθιστούν απαραίτητο για την φυσιολογική ανάπτυξη του οργανισμού.Λόγω της σύνθεσης του σε λιπαρά οξέα και άλλες ουσίες το ελαιόλαδο συντελεί στη μείωση της LDL-χοληστερόλης (κακή) μειώνοντας έτσι την πιθανότητα εμφάνισης υπερλιπιδιαμιών και καρδιαγγειακών παθήσεων. Ο υδρογονάνθρακας σκουαλένιο που περιέχεται στο ελαιόλαδο βοηθά τον μεταβολικό ρυθμό, ενώ η πληθώρα των αντιοξειδωτικών ουσιών του το κατατάσσει ανάμεσα στου καλύτερους συμμάχους του οργανισμού κατά του καρκίνου.
Τέλος λόγω των θρεπτικών του ουσιών χρησιμοποιείται ευρέως στη κοσμετολογία ενώ γνωστές είναι και οι προστατευτικές ιδιότητες του ελαιόλαδου κατά της ακτινοβολίας. Βλέποντας πόσο πολύτιμο είναι το ελαιόλαδο λοιπόν, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε με τον Όμηρο που όχι άδικα το ονόμασε «το υγρό χρυσάφι».