ΑΠΟΨΕΙΣ - ΓΝΩΜΗ
Του υποψηφίου δημάρχου Βέροιας Γιάννη Αγγέλογλου
Κύριο χαρακτηριστικό της εποχής μας, εις ό,τι αφορά την πολιτική μας ζωή, είναι η πελώρια ανάπτυξη των θεωριών, οικονομικών κυρίως, με αντίστοιχη υποχώρηση της αυθεντικής πολιτικής πράξης. Είναι κοινό μυστικό πια ότι οι κυβερνήσεις, ως εκτελεστική εξουσία, με τις τραγελαφικές πλειοψηφίες της βουλής και δια των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, οδήγησαν διοικητικά και νομοθετικά, τη χώρα στη δεινή θέση του διεθνούς πειραματόζωου. Ανεξέλεγκτο και ανεξέλικτο το κυβερνητικό πολιτικό και κομματικό κατεστημένο, έχει μετατρέψει τους πολίτες σε άνεργους, φοβισμένους δημότες προκαλώντας νομικό χάος, οικονομικό χάος, κοινωνικό χάος. Μέσα σ΄ αυτή την κατάσταση οι Δήμοι ως συνεχιστές των ελληνικών δημοκρατικών πόλεων είχαν κατηγορηματικό καθήκον να ενισχύσουν τον ιερό θεσμικό τους ρόλο προστατεύοντας πρωτίστως τα συνταγματικά δικαιώματα των δημοτών. Όφειλαν να συνειδητοποιήσουν ότι δεν θα μείνουν στο διηνεκές ως οι αυτονόητοι διαχειριστές των τοπικών υποθέσεων, όπως η συλλογή των απορριμμάτων, η διατήρηση του φωτισμού, η παροχή νερού οι τοπικές κοινωνικές πολεοδομικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις και να προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις της πολιτικοοικονομικής επιβίωσης, σ΄ όλες της τις εκφάνσεις. Είναι πια πεποίθηση όλων των Ελλήνων ότι ως μορφές τοπικής αυτοδιοίκησης οι ΟΤΑ, θα είχαν την εξουσία να νομοθετούν για υποθέσεις που άπτονται των ιδιαιτεροτήτων του οικείου Δήμου. Αντ΄ αυτού εκδίδουν γνωμοδοτικές αποφάσεις και ψηφίσματα τα οποία υπερτονίζονται ως τέτοια, προκειμένου να υποβαθμιστούν και να απαξιωθούν για να καταλήξουν ατελέσφορες σε κάποιο υπουργικό κάλαθο, ως ευχές. Θα όφειλαν να απεκδυθούν το άλλοθι της υποτέλειας στις κομματικές πλειοψηφίες της βουλής και των παράπλευρων σκηνικών και με οργανωμένες δράσεις να ενισχύσουν την προστασία της ελεύθερης λειτουργίας του ίδιου του Κοινοβουλευτικού Πολιτεύματος και της Εθνικής μας κυριαρχίας, πάνω στη δημόσια και ιδιωτική περιουσία, ακόμη, χωρίς να επαφίενται στον διεισδυτικό και ευκαιριακό κοτζαμπασισμό των κομματικών εγκάθετων της εκάστοτε δικομματικής, τρικομματικής ή πολυκομματικής -στο μέλλον- κυβέρνησης, όποια κι αν είναι αυτή. Ο Δήμος μας απαξιώνεται κι η Καλλικρατική του αναβάθμιση ήταν και είναι μια δραματική δημοκρατική επίφαση. Αντί να εκλιπαρεί για επεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, όφειλε-υψώνοντας τη φωνή του δια της διοίκησής του
Να προστατεύσει τις θεμελιώδεις αρχές και θεσμούς του σύγχρονου δημοκρατικού πολιτεύματος, καταδικάζοντας δημοσίως και με ειλικρίνεια τη δεδομένη εθελοδουλία που απαιτούν τα κατεστημένα κόμματα, χωρίς να συμμετέχει στην υποκριτική σκευωρία της δήθεν αποστασιοποίησης από την κεντρική εξουσία.
Να προστατεύσει την αξιοπρέπεια των δημοτών, την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, με τη συμμετοχή στην Κοινωνική Οικονομική και Πολιτική ζωή, τη Δημόσια Παιδεία και Εκπαίδευση.
Να περιφρουρήσει εμπράκτως την τιμή την περιουσία, την υγεία, τη γλώσσα, την ελευθερία του θρησκεύεσθαι, την πρωτότυπη κουλτούρα, τον πολιτισμό, τις παραδοσιακές και τις διεθνείς αναγνωρισμένες ανθρώπινες αξίες, ημεδαπών και μεταναστών.
Αντ΄ αυτού περίσσεψαν οι ανεκτέλεστες και οι ανεξέλεγκτες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, οι ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής δια των γνωστών τραγελαφικών μεταγραφών, συσσωρεύτηκαν τα εγκαταλελειμμένα έργα, τέθηκαν σε κίνδυνο δημοτικοί πόροι, διασπαθίστηκε δημοτικό χρήμα, Δημοτικοί Σύμβουλοι έγιναν τακτικοί θαμώνες του εδωλίου, και με την απαξίωση της πολιτικής ζωής, χάθηκε και η εμπιστοσύνη των πολιτών στους πολιτικούς.
Το μόνο που μας μένει, είναι να ελπίσουμε οι νέοι αιρετοί που θα στελεχώσουν τα Δημοτικά και περιφερειακά Συμβούλια, να έχουν τόσο την επίγνωση της Ευθύνης που αναλογεί στις απαιτήσεις των καιρών, όσο και την αρετή και την τόλμη που είναι οι απαραίτητες ιδιότητες για τις αποφάσεις και τα έργα ελεύθερων και ανυποθήκευτων πολιτευτών και πολιτικών.