ΑΠΟΨΕΙΣ - ΓΝΩΜΗ
Του Θεοχάρη Καφτεράνη
Είναι πλέον εκτός από κουραστικό και ενδεικτικό μιας επικίνδυνης απολυτότητας για τα δημόσια πράγματα το να εμφανίζεται υποψήφιος Δήμαρχος ο οποίος , νουθετεί τους πάντες για τα πάντα , κατέχει την μόνη αλήθεια προσβάλλοντας τους συνεργάτες του όταν δημοσιεύουν θαυμάσιες απόψεις χωρίς την έγκριση του πάνσοφου "πατερούλη", απειλεί εμμέσως πλην σαφώς υπηρεσιακούς παράγοντες για το αύριο, επιχειρεί να διασύρει συνδικαλιστές νουθετώντας τους, πάντοτε κατέχοντας την απόλυτη αλήθεια για την πρακτική τους, επειδή τα γραφόμενά τους δε συμπίπτουν με τις απόψεις του.
Έχει καταντήσει γελοίο το να εγκαλεί κομματικούς φορείς και πρόσωπα όταν ο ίδιος συμμετείχε ενεργά στο "καταστροφικό"αυτό πολιτικό γίγνεσθαι που μας έφερε στη σημερινή θέση.
Βεβαίως, τα όρια μεταξύ σοβαρότητας και σοβαροφάνειας ήταν ανέκαθεν δυσδιάκριτα και δεν μπορούμε να έχουμε απαιτήσεις από τους μέτριας αντιληπτικής ικανότητας. Όμως, τα όρια μεταξύ σοβαρότητας και φαιδρότητας είναι απολύτως διακριτά ακόμη και για αυτούς.
Αρκετά με τις παιδαριώδεις νουθεσίες.
Αρκετά με τις δήθεν νεωτεριστικές ιδέες του απόλυτου τίποτε.
Αρκετά με τις έμμεσες απειλές για το αύριο.
Αρκετά με τους σωτήρες που θεώρησαν ότι η πόλη ξεκινά τη ζωή της μετά το όψιμο ενδιαφέρον τους γι αυτή.
Για να μην φτάσουμε στο σημείο να αναζητήσουμε αυτόν που θα μας σώσει από τους "σωτήρες". Υπενθυμίζω ότι παππούς συμβουλεύοντας τον επιπόλαιο "παντογνώστη" εγγονό του του έλεγε, "να μιλήσεις δεν ξέρεις , να σκάσεις δεν μπορείς;"