Με τον ΣΧΟΒ στο Σινιάτσικο

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ - ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΠΟΡ

Του Νικολάου Τσιαμούρα

Ένας υπέροχος μικρόκοσμος μας καλωσορίζει μας υποδέχεται , φωνές αόρατων πουλιών κρυμμένων στις πέτρες και τα χορτάρια δοξάζουν την ομορφιά της φύσης. Βρίσκομαι στην κορυφή και αναλογίζομαι το ελάχιστο χρονικό διάστημα της γήινης διαδρομής μου απέναντι στην ατέλειωτη δική της διαδρομή. Ξημερώνει όλα γεμίζουν φως. Με το κελάηδημα κάποιων πουλιών, ο ήλιος ανατέλλει, καθώς γλυκοχαράζει η μέρα .

Φύγαμε από την Βέροια πρωινό Κυριακής. . Βέροια – Πτολεμαϊδα - Βλάστη. Προσπεράσαμε την Κοζάνη , χτισμένη στο οροπέδιο που σχηματίζουν τα όρη , Βούρινος , Άσκιο και Βέρμιο είναι μια σύγχρονη επαρχιακή πόλη που προσπαθεί να αντιμετωπίσει μια ραγδαία πληθυσμιακή ανάπτυξη διατηρώντας στοιχεία από το ιστορικό της παρελθόν .

Η ιστορία της ξεκινάει από τους προϊστορικούς χρόνους ( Αιανή ,αρχαία Απιδέα ,αρχαία πόλη Πολύμυλου ) , Βυζαντινό κάστρο - πόλη Σερβίων , λαμπροί τάφοι ( Βασιλική νεκρόπολη Αιανής ,Μακεδονικοί Τάφοι Εορδαίας ). Το 1450 ήταν ένα οργανωμένο γεωργοκτηνοτροφικό χωριό , αρχικά πήρε το όνομα Κόσδιανη ή Κόζιανη . Τα προϊόντα της εξάγονταν στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης ( μάλλινα υφαντά και χαλιά , μετάξι ,δερμάτινα είδη , κρασί και υφάσματα . Οι έμποροι της περιοχής έφταναν στις αγορές της Βουλγαρίας ,της Αυστροουγγαρίας , της Ελβετίας και της Γερμανίας . Προσέφερε μεγάλες πατριωτικές υπηρεσίες στις επαναστάσεις του 1854 και του 1878 , στη διάρκεια του μακεδονικού αγώνα ( 1904 - 1908 ) απετέλεσε το ΄΄ Εθνικόν Κέντρον Αμύνης ΄΄ . Πλησιάζουμε στην Πτολεμαίδα . Η πόλη της Πτολεμαϊδας μας υποδέχεται ήσυχα χωρίς καθόλου κίνηση , προσπεράσαμε το Δημαρχείο πήραμε πορεία αριστερά για τη Βλάστη . Από τον Πτολεμαίο στρατηγό του Μέγα Αλέξανδρου (πήρε το όνομα της ) όπου αργότερα αναγορεύτηκε Βασιλιάς της Αιγύπτου με το όνομα Πτολεμαίος Α΄ Σωτήρ ( Λάγος ).

Υπήρξε στρατηγός ,σωματοφύλακας , συμμαθητής του Μ. Αλέξανδρου και αγαπημένος μαθητής του Αριστοτέλη . Καταγόταν από την Εορδαία και προς τιμή του αυτού και της κόρης του Πτολεμαίας ονομάστηκε η πόλη . Η περιοχή κατοικήθηκε από το 6000 π.Χ. Το 2200 π.Χ. κατοικούσαν Αιολείς και Αρκάδες και η Εορδαία ανήκε στο κράτος των Αρχαίων Ορεστών – Ελμιωτών .

Στο πέρασμα των χρόνων το κρατίδιο των Εορδών ανέπτυξε ισχυρή δύναμη ,δικό του τρόπο στις τέχνες και τον πολιτισμό . Στην Μακεδονική περίοδο αφομοιώθηκε πλήρως στο κράτος των Αιγών , ενώ ο βασιλιάς Φίλιππος Β΄ και ο Μέγας Αλέξανδρος φρόντισαν να αφομοιωθεί ολόκληρη η περιοχή . Στην Ρωμαϊκή περίοδο η Εγνατία οδός περνούσε μέσα από την πόλη, έτσι υπήρξαν πολλαπλές συγκρούσεις μεταξύ Ρωμαίων και Μακεδόνων . Μετά την μάχη του Κοσσυφοπεδίου το 1389 η περιοχή κατακτήθηκε από τους Τούρκους . Στις 15 Οκτωβρίου 1912 η πόλη απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό . Συνεχίζουμε ......... Ένα πανέμορφο ορεινό χωριό , η Βλάστη –κτισμένο στα 1200 μέτρα – μας υποδέχεται .

Με την πλατεία της ,τις ταβέρνες της και τις καφετέριες . Νοικοκυρεμένα σπιτικά , πεντακάθαροι δρόμοι και αρκετός κόσμος που απολαμβάνει τον καφέ του στον πρωινό ήλιο . Μπροστά μας ο ορεινός όγκος του βουνού .Το Σινιάτσικο ή Άσκιο με υψόμετρο 2111 μ . δεσπόζει στην περιοχή . Τα πετρώματα του είναι κρυσταλλικά , δεν έχει σημαντικά υδάτινα ρεύματα , τα περισσότερα από αυτά καταλήγουν στον Αλιάκμονα και μερικά στη λίμνη Βεγορίτιδα .

Τώρα τοπίο γυμνό , διανύουμε το Σινιάτσικο μια περιοχή σημαντική για τα πουλιά ( χρυσαετός , όρνιο , ασπροπάρης ) και για τα λουλούδια που φυτρώνουν άφθονα στα υποαλπικά λιβάδια ( γεράνια , πρίμουλες , τουλίπες αγριοτριφύλλι , ορχιδέες ) . Για τους λόγους αυτούς έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 . Το νοτιοδυτικό του τμήμα είναι αρκετά γυμνό αλλά το βορειοανατολικό κομμάτι είναι αρκετά δασωμένο με κύρια είδη την οξιά και τη βελανιδιά. Γενικά είναι ένα ομαλό βουνό , χωρίς απότομες εξάρσεις και αρκετά εύκολο στην πρόσβαση . Συνδέεται βόρεια με το Βίτσι από το πέρασμα της Κλεισούρας 1870 μ . υψόμετρο και νότια με τον Βούρινο με το πέρασμα της μπάρας 690 μ. υψόμετρο .

Η πανίδα του είναι η φτωχότερη στη Δυτική Μακεδονία . Λύκοι , αλεπούδες , πετροπέρδικες και αετοί συναντούνται ακόμη . Η χλωρίδα είναι φτωχή σε δένδρα και αγριολούλουδα ,αλλά πλούσια σε αρωματικά φαρμακευτικά φυτά , με ευεργετικές ιδιότητες όταν χρησιμοποιούνται ως αφεψήματα .

Μια παράξενη γοητεία μας αιχμαλωτίζει από τον παράδεισο των χρωμάτων και την απλωμένη γαλήνη τριγύρω .

Το φως της ημέρας αποκαλύπτει όλη αυτή την ομορφιά την καθαρότητα του βουνού που σε ηρεμεί και σε καθαρίζει τις σκέψεις σου . Περιορίζει το άγχος και την ανία σου και αντιμετωπίζεις την καθημερινότητα με νηφαλιότητα και οξυδέρκεια αντλώντας πραγματική δύναμη για περισσότερη αισιοδοξία , ανθρωπιά , δημιουργικότητα ,προοπτική και ευτυχία .

Πλησιάζουμε στις παρυφές του βουνού . Το σκληρό τοπίο, τα σμιλεμένα βράχια από τους αέρηδες και τη βροχή μας εντυπωσιάζουν .

Με τον σάκο στον ώμο και τα απαραίτητα η πορεία αρχίζει . Ανεβαίνοντας προς την κορυφή , ένας υπέροχος μικρόκοσμος μας καλωσορίζει μας υποδέχεται , φωνές αόρατων πουλιών κρυμμένων στις πέτρες και τα χορτάρια , που δοξάζουν την ομορφιά της φύσης . Ξαφνικά μπροστά μας πετάχτηκε ένας τεράστιος σταχτής λαγός και πήρε την κατηφόρα της πλαγιάς με μεγάλα υπέρμετρα σίγουρα άλματα , δεν προλάβαμε τη χρήση των φωτογραφικών μας μηχανών .

Όλο το βουνό μέχρι την κορυφή είναι μια ανάβαση μια ανηφόρα αλλά εμείς απτόητοι συνεχίζουμε να οδοιπορούμε . Ένα αεράκι δροσιστικό μας ακολουθεί μας συντροφεύει και κάνει την πορεία μας ευχάριστη . Συναντάμε τα πρώτα χιόνια. Ανεβαίνοντας ψηλότερα το χιόνι γίνεται όλο και περισσότερο, εμείς συνεχίζουμε απτόητοι.
Ακολουθούμε το μονοπάτι, ανηφορικό, πετρώδες, ,άνυδρο, μυρωδιές και θόρυβοι γνώριμοι, μας συντροφεύουν. Το φρέσκο χιόνι μας προκαλεί ένα αίσθημα ψύχους.

Είμαστε στην κορυφή μετά από μια πορεία 2 ωρών, μιας εύκολης σχετικά ανάβασης . Από εδώ ψηλά θαυμάζουμε την απέραντη θέα . Ανατολικά το Καίμακτσαλάν , το Βέρμιο , τα Πιέρια , ο Όλυμπος . Οι λίμνες Βεγορίτιδα και Αμυνταίου και η τεχνητή του Αλιάκμονα . Στα δυτικά όλη η Πίνδος από το Γράμμο μέχρι τα Θεσσαλικά Άγραφα. Εδώ ο χρόνος σταματά ,ζεις το τώρα αποδεσμευμένος από υποχρεώσεις και επιδιώξεις .

Επιστροφή .... Μέσα από κίτρινα λιβάδια που λικνίζονται στο φύσημα του ανέμου συνεχίζουμε την κατάβαση , διακόπτοντας τον πρωϊνό περίπατο μιας παρέας από πετροπέρδικες. Μετά από 1 ώρα και 30 λεπτά κατάβασης βρισκόμαστε στην περιοχή όπου αφήσαμε τα αυτοκίνητα .
Άλλη μια μέρα γεμάτη ορειβασία πήρε τέλος με επιτυχία.

Απόγευμα και η τσιμεντένια πόλη τη; Βέροιας ζει και αναπνέει στους δικούς της ρυθμούς.

Καλωσορίζουμε στην συντροφιά μας τους φίλους ορειβάτες από την Πτολεμαϊδα.

Υ.Γ. Ευχές για καλό Πάσχα!

Για τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας .
Τσιαμούρας Νικόλαος