Κ. Βοργιαζίδης: «Που μπορεί και που δεν μπορεί να γίνει δημοτικό πάρκινγκ»

ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΒΕΡΟΙΑ

borgiazidis parousiasi1

Από το πολιτικό γραφείο του υπ. Δημάρχου Δ. Βέροιας και επικεφαλής του συνδυασμού «Δράση με Γνώση», Κώστα Βοργιαζίδη, εστάλη η παρακάτω ανακοίνωση σχετικά με τις απόψεις που διατυπώνονται τον τελευταίο καιρό στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως προς τις πιθανές θέσεις δημιουργίας δημοτικού χώρου στάθμευσης. Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Αναφορικά με τις προτάσεις που παρουσιάζονται τον τελευταίο καιρό σχετικά με την κατασκευή δημοτικών χώρων στάθμευσης θα ήθελα να ενημερώσω τους συμπολίτες μας για 3 θέσεις που επανέρχονται διαρκώς στη συζήτηση, αλλά και για τις ενέργειες που έκανε μέχρι σήμερα η παρούσα Δημοτική Αρχή:

Υπόγειος χώρος στάθμευσης στο πάρκο επί της οδού Ανοίξεως που ορίζεται από το πάρκο της Ελιάς και το ναό των Αγ. Αναργύρων.

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (ν. 4042/2012, άρθρο 53 παρ.1), την εγκύκλιο 117840/1514 της 8/4/2011  του ΥΠΕΚΑ – Ειδική Γραμματεία Δασών, και Αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ενδεικτικά: ολ. 55/1993, 1978/2002, 974/2005, ολ. 677/2010, ΣτΕ 2242/1994, γνωμοδ. ΠΕ 258/2001 ΣτΕ), δεν επιτρέπεται η κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης σε πάρκα και περιοχές πρασίνου. Η περιοχή λοιπόν αυτή που επανειλημμένα προτείνεται για την κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή πρασίνου.

Υπόγειος χώρος στάθμευσης στην πλατεία Αγ. Αντωνίου

Οι αρχαιολογικές έρευνες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στη Βέροια, τοποθετούν στην πλατεία Αγ. Αντωνίου την αρχαία αγορά. Η κατασκευή επομένως υπόγειου χώρου στάθμευσης στη θέση αυτή είναι απαγορευτική. Η άποψη ότι υπόγειος χώρος στάθμευσης θα μπορούσε να κατασκευαστεί κάτω από τις αρχαιότητες είναι εκτός πραγματικότητας, αν λάβουμε υπόψη το τεράστιο κόστος που αυτή συνεπάγεται, την οικοδομική πύκνωση πέριξ της πλατείας και κυρίως, την άγνωστη προς το παρόν έκταση των αρχαιολογικών θησαυρών που κρύβονται κάτω από την πλατεία. Το κόστος υπέρβασης τέτοιων ζητημάτων, αν υποτεθεί ότι τόσο σοβαρά προβλήματα ξεπερνιούνται, ούτε ιδιώτης και βέβαια ούτε Δήμος υπάρχει που μπορεί να επωμιστεί.

Πλατεία Ωρολογίου

Στην πλατεία Ωρολογίου εκτιμάται ότι διασώζεται τμήμα του τείχους της Βέροιας και ενδεχομένως διάφορα προσκτίσματα πέριξ αυτού. Στην πλατεία αυτή βρέθηκαν ακόμα υπόγειες στοές σε 2 θέσεις, οι οποίες δεν έχουν διερευνηθεί αρχαιολογικά και επομένως δεν γνωρίζουμε την έκταση που καταλαμβάνουν. Η όποια λοιπόν απόπειρα κατασκευής υπόγειου χώρου στάθμευσης και στην πλατεία Ωρολογίου, είναι απαγορευτική για τους ίδιους λόγους με την πλατεία Αγ. Αντωνίου.

Η παρούσα Δημοτική Αρχή, αναγνωρίζοντας το σοβαρό πρόβλημα της έλλειψης χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων διερεύνησε και άλλες δυνατότητες στάθμευσης μέσα στο κέντρο της πόλης, όπως υπόγεια πάρκινγκ κάτω από αυλές σχολείων. Οι αυλές του 3ου/14ου Δημοτικού Σχολείου, δίπλα στην πλατεία Ωρολογίου και του 6ου Δημοτικού σχολείου, κοντά στο ΙΚΑ, θα μπορούσαν να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Και οι λύσεις αυτές όμως απορρίφθηκαν, διότι σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία, υπόγειοι χώροι στάθμευσης επιτρέπονται μόνο κάτω από πλατείες ή οικοδομήσιμους χώρους.

Επιλέχθηκε λοιπόν η κατασκευή υπέργειου χώρου στάθμευσης σε ιδιοκτησία του Δήμου που βρίσκεται κάτω από την οδό Στρατού, στο ύψος του πάρκου της Ελιάς, το οποίο είναι στο στάδιο της δημοπράτησης. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι η θέση αυτή επιλέχθηκε πριν ακόμα ξεκινήσει η μελέτη των αστικών αναπλάσεων, η οποία μάλιστα προβλέπει την κατασκευή κυλιόμενου διάδρομου και ανελκυστήρα για την εύκολη πρόσβαση από τη στάθμη της οδού Στρατού στη στάθμη της οδού Ανοίξεως. Η κατασκευή του κυλιόμενου διαδρόμου έχει ήδη ξεκινήσει. Θα πρέπει εδώ να σημειώσω ότι ο χώρος στάθμευσης θα είχε κατασκευαστεί εάν δεν είχαν γίνει προσφυγές στη δικαιοσύνη, οι οποίες δεν δικαιώθηκαν μεν, κατάφεραν όμως να καθυστερήσουν σημαντικά το έργο σε βάρος των πολιτών και της ομαλής ροής των αυτοκινήτων στην οδό Ανοίξεως που παρεμποδίζεται από την παράνομη στάθμευση οχημάτων.

Κατά συνέπεια, και για άλλη μια φορά, είμαι υποχρεωμένος να ζητήσω στοιχειώδη σοβαρότητα και βαθιά μελέτη των θεμάτων που κάποιοι, ελαφρά τη καρδία, θεωρούν ότι είναι σε θέση να διαχειριστούν και να λύσουν».