ΑΠΟΨΕΙΣ - ΓΝΩΜΗ
Του Κώστα Καραγιάννη
Αφορμή για το κείμενο αυτό αποτέλεσαν κάποιες ανακοινώσεις περί του κάθετου άξονα Βέροιας – Σκύδρας . Πρόκειται για τον κάθετο προς την Εγνατία δρόμο, ο οποίο «σχεδιάζεται» και «κατασκευάζεται» εδώ και περίπου 20 χρόνια. Παραμένει και περιμένει ημιτελής και ξεχασμένος. Το αμμοχάλικο που είχαν εναποθέσει κάποτε, σε κάποια σημεία του, έχει χαθεί. Χόρτα καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του.
Όπως συνηθίζουν τα τοπικά παλαιοκομματικά ξεφτέρια της ΤΑ, βγάζουν από τα σκονισμένα συρτάρια τους κιτρινισμένους φακέλους τις παραμονές των εκλογών. Και περί τίνων τυρβάζουν; Όχι περί του αν θα κατασκευασθεί επιτέλους, ο εν λόγω, αλλά σε ποιο ύψος της Εγνατίας οδού θα «κουμπώσει» και άλλα παρόμοια. Θεωρώ ότι η συζήτηση αυτή μας υποτιμάει και μας προσβάλει βάναυσα.
Σχετικά πρόσφατα και μετά από πολλά χρόνια απραξίας ,τον Οκτώβριο του 2011(!!!), ο κ. Τόλκας και το γραφείο του μετά από συνάντηση στα γραφεία της Εγνατία Α.Ε., με το δήμαρχο Νάουσας, τον Αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας και τον πρόεδρο της Εγνατίας ανακοίνωνε: « παρόλο που είναι ένα έργο που πολλοί λένε πως έπρεπε να είχε γίνει χθες,βρίσκεται σε οριακό σημείο αναφορικά με τους χρόνους αποπεράτωσής του» και «Ευθύνες σαφώς υπάρχουν»και «Είμαστε αισιόδοξοι ότι μέσα στους επόμενους μήνες το συνολικό έργο θα έχει ‘πάρει μπρος’ ώστε σύντομα να αποτελέσει τον βραχίονα ανάπτυξης που τόσο χρειάζεται η Ημαθία, η Πέλλα, η Κεντρική Μακεδονία.» Το χθες όμως έγινε προχθές και η ανάπτυξη της Κ. Μακεδονίας των κ.κ. Τόλκα, Καραμπατσού ( ο οποίος κάτι θυμήθηκε τελευταία) και Καραπαναγιωτίδη έγινε φάρσα και τραγωδία ταυτόχρονα.
Δεν αρκούν φαίνεται τα μνημόνια και οι δραματικές επιπτώσεις τους στις ζωές μας. Δεν αρκεί ότι χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους, ότι οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι απώλεσαν τουλάχιστον το 35% της αγοραστικής τους δύναμης, ότι η οικονομία μας έχασε το ¼ του προϊόντος που παρήγαγε και δεν αρκεί, ως φαίνεται, το γεγονός ότι κατά το 2013 στο Επιμελητήριο της Ημαθίας διαγράφηκαν οριστικά 672 ημαθιώτικες επιχειρήσεις ενώ εγγράφηκαν μόνον 546 με τις περισσότερες εκ των τελευταίων να αφορούν κυρίως το χώρο εστίασης (!) Δεν αρκούν όλα αυτά μαζί, ως φαίνεται, για να απεμπλακούμε και να απαλλαγούμε από τους «παράγοντες» του παλαιού τοπικού αυτοδιοικητικού συνονθυλεύματος που οδήγησε την ΤΑ στην εντατική. Είναι καιρός να αφυπνιστεί και ο κόσμος της Ημαθίας όπως έχει γίνει αλλού. Είναι καιρός να κατανοήσει πως η ανακύκλωση των ίδιων προσώπων σε θέσεις εξουσίας δεν οδηγεί πουθενά. Το να στείλουμε ορισμένους στο σπίτι τους είναι πλέον βασικός όρος για την επιβίωση του τόπου.
Είναι εντυπωσιακό, παρά το ότι η ΤΑ έχασε το 60% των πόρων της, παρά το ότι βρίσκεται υπό ασφυκτικό οικονομικό στραγγαλισμό και επιτροπεία, οι άνθρωποι οι οποίοι εκόντες άκοντες την οδήγησαν στην καταστροφή δεν το βάζουνε κάτω. Με περισσή αλαζονεία εμφανίζονται, με την ελπίδα όπως φαίνεται, να αρπάξουν, δοθείσης ευκαιρίας, ό,τι έχει απομείνει.
Αυτά λοιπόν τα πρόσωπα τα οποία ανήκαν και ανήκουν, ψυχή τε και σώματι, στα δύο κόμματα εξουσίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ παριστάνουν τους Πόντιους Πιλάτους και ενίοτε τους αντιμνημονιακούς. Καταθέτουν τις κομματικές τους ταυτότητες και εμφανίζονται ως αυτοδιοικητικοί παράγοντες, όμως τους γνωρίζουμε και από την όψη και από την κόψη.
Ευθύνονται, μαζί με τους φίλους τους στην Αθήνα ή από την Αθήνα, για την παρακμή της Ημαθίας, για τη στασιμότητα του πρωτογενούς και την αποδόμηση του δευτερογενούς τομέα παραγωγής. Για να μην μας λένε πως δεν αναφερόμαστε σε πιο ειδικά θέματα της ΤΑ, περί των οποίων αυτοί παριστάνουν τους ειδήμονες, να προσθέσουμε ότι ευθύνονται για πλήθος άλλων παραλείψεων και λανθασμένων επιλογών τις οποίες θα απαριθμήσουμε σε επόμενο κείμενο.
Ας μείνουμε προς στιγμήν σ’ αυτά για να μην μελαγχολήσουμε απολύτως …
Αντί λοιπόν οι παλιότεροι αλλά και πιο πρόσφατοι, οι επίγονοι που ακολουθούν τις ίδιες συνταγές, να ποιούν την νήσσα δηλώνουν, μηδενός εξαιρουμένου, πως αισθάνονται δικαιωμένοι και ζητούν ξανά την ψήφο των Ημαθιωτών. Εδώ ταιριάζει αυτό που πρόσφατα ειπώθηκε: «Όταν απαριθμείτε αγαπητοί φίλοι τον κατήφορο της χώρας ανθρωπιστικό, κοινωνικό, παραγωγικό, πολιτικό, εργασιακό, ηθικό κλπ προσθέστε στο τέλος και τον πολιτισμικό κατήφορο.» Πρόκειται λοιπόν για την έκφανση και την αποτύπωση του πολιτισμικού μας κατήφορου.
Όχι, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχιστεί, μέσω ανακύκλωσης προσώπων και νοοτροπιών, το καταστροφικό έργο. Πρέπει τώρα να δώσουμε την απάντηση. Αύριο θα είναι αργά.
* Ο Κώστας Καραγιάννης είναι καθηγητής φυσικής