Νίκος Παπαγιαννούλης: Ο γιατρός, ο ενεργός πολίτης, ο φίλος, ο άνθρωπος

ΑΠΟΨΕΙΣ - ΓΝΩΜΗ

Γράφει ο Αναστάσιος Βασιάδης

Για να μπορέσει κάποιος να σκιαγραφήσει μια επιφανή προσωπικότητα η οποία έκλεισε τον βιολογικό της κύκλο, πρέπει να προσεγγίσει όλα τα επιμέρους χαρακτηριστικά που την συνέθεταν κατά την διάρκεια του βίου της.

Για τον Νίκο Παπαγιαννούλη που πρόσφατα έφυγε από κοντά μας, η αποτίμηση της συνολικής του διαδρομής αποτελεί ελάχιστο οφειλόμενο χρέος, αφού το σύνολο των δράσεων που ανέπτυξε στην ζωή του υπήρξε εμφανές, παραγωγικό και υποδειγματικό.

Ως γιατρός προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στους πολίτες της Ημαθίας, με μοναδική επιστημονική τεκμηρίωση και ευθύνη, παρακολουθώντας τις εξελίξεις της ιατρικής και αξιοποιώντας τις προς όφελος των ασθενών. Ανήκε στην χορεία εκείνων των γιατρών που βίωσε τον απόηχο της λεγόμενης ηρωικής ιατρικής και την μετάβαση στην σημερινή μετεξέλιξη, κάνοντας καθημερινά πράξη την ευρύτερη έννοια του οικογενειακού γιατρού και κατακτώντας την εμπιστοσύνη των πολιτών. Παράλληλα διατηρούσε άριστες σχέσεις συνεργασίας με τους συναδέλφους του, διδασκόμενος από τους παλιότερους και διδάσκοντας τους νεώτερους.

Ως ενεργός πολίτης υποστήριζε με πίστη και επιμονή τις πολιτικές του πεποιθήσεις εργαζόμενος συστηματικά για αυτές. Ενεργοποιήθηκε σε όλους του πολιτικούς αγώνες από διάφορες θέσεις, θέτοντας κατ επανάληψη τον εαυτό του στην κρίση των συμπολιτών του, εκφράζοντας νηφάλιο πολιτικό λόγο και αποφεύγοντας συστηματικά την στείρα αντιπαράθεση. Είχε την μοναδική ικανότητα να μετατρέπει την πολιτική αντιπαράθεση σε γέφυρα επικοινωνίας και να δημιουργεί μοναδικούς φιλικούς δεσμούς με τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Η συμμετοχή του στα δρώμενα του Ιατρικού Συλλόγου Ημαθίας και του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου υπήρξε εξαιρετικά παραγωγική, ιδιαίτερα σε δύσκολες συνδικαλιστικά εποχές, όπου οι παρεμβάσεις του υπήρξαν καταλυτικές.

Δεν είναι τυχαίο που ως ενεργός πολίτης ανέλαβε να διεκπεραιώσει εξαιρετικά λεπτές και δύσκολες κοινωνικές αποστολές, εισπράττοντας την αναγνώριση και την ευαρέσκεια για την αδέκαστη κρίση και δράση του.

Είχα την τιμή και το προνόμιο να απολαμβάνω την προσωπική φιλία με την οποία με περιέβαλε ο Νίκος Παπαγιαννούλης, από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας.

Υπήρξε ανεκτίμητος φίλος, εκλεκτός συνάδελφος και δάσκαλος στην ιατρική, στον συνδικαλισμό και τον πολιτικό πολιτισμό.

Η φυσική του ικανότητα να αποτελεί το επίκεντρο των συναναστροφών και να περιβάλλεται από φίλους, τον κατέστησε δημοφιλή στο σύνολο του κοινωνικού ιστού στον οποίον ενεργά μετείχε.

Ως Ξηρολιβαδιώτης παρέμεινε πάντα κοντά στο αγαπημένο χωριό των παιδικών του χρόνων συμμετέχοντας στα κοινωνικά δρώμενα και στις δράσεις του Πολιτιστικού Ομίλου Ξηρολιβάδου από την ίδρυσή του και συνεχώς.

Όλες οι επιγραμματικές επισημάνσεις για τον Νίκο Παπαγιαννούλη συνθέτουν την έννοια του Ανθρώπου της προσφοράς, της κοινωνικής ευαισθησίας και της φυσικής ευγένειας που τον χαρακτήριζαν . Είναι ο τύπος του Ανθρώπου που σπανίζει στην σημερινή εποχή.

Οι παρακαταθήκες που άφησε ο Νίκος Παπαγιαννούλης παραμένουν ζώσες για όσους ευτυχήσαμε να τον γνωρίσουμε. Ο ίδιος όμως ως κατ εξοχήν εκφραστής τους, θα μας λείψει.