ΑΠΟΨΕΙΣ - ΓΝΩΜΗ
Γράφει η Χριστίνα Μουταφτσή
Από πολύ μικρή ηλικία με έμαθαν οι γονείς μου να διασχίζω το δρόμο μόνο από τις διαβάσεις, και όσοι με γνωρίζουν ξέρουν πως ακολουθώ τη συμβουλή τους, πιστά, όλα αυτά τα χρόνια.
Το ίδιο θέλω, και προσπαθώ, να διδάξω και στα παιδιά μου• μα όσα και να λέω εγώ, ό,τι παράδειγμα και να τους δίνω, είναι δώρον άδωρον. Τις προάλλες, με ρώτησε η μικρή μου: «Μαμά, γιατί ζωγράφισαν εδώ τη διάβαση αφού στην άλλη άκρη του δρόμου δεν έχει πεζοδρόμιο για να ανεβούμε;»
Όσο δύσκολο είναι να κυκλοφορείς στην πόλη με αυτοκίνητο, εξίσου δυύσκολο είναι να κυκλοφορήσει κι ένας γονιός με τα παιδιά του –ειδικά αν έχει και καρότσι.
Λένε πως από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Μια άλλη φορά πάλι, μου είπε: «Τα αυτοκίνητα και οι μηχανές, ανεβαίνουν στα πλακάκια (=πεζοδρόμια) και τα σπάνε. Αυτά δε θα τ'αλλάξουν όπως τα άλλα;» Εύλογα ερωτήματα. Απαντήσεις ποιος θα δώσει; Οι ιθύνοντες αυτής της κατάστασης που βρίσκονται; Αυτή η πόλη δεν αποτελείται μόνο από δύο μεγάλες οδούς (φτιάξαμε αυτές και τελειώσαμε) έχει και άλλους δρόμους. Στενά μικρά και μεγάλα, με πεζοδρόμια άλλοτε μικροσκοπικά και άλλοτε φθαρμένα. Είναι ανεπίτρεπτο να αναγκάζεται να κατέβει από το πεζοδρόμιο ο γονιός, επειδή το καρότσι δε χωράει επάνω και να προχωράει στη μέση του δρόμου.Έχει γέφυρες ανολοκλήρωτες, εκτάσεις παρατημένες και ένα κεντρικό πάρκο, να τολμήσω να πω, τώρα πλέον, κατεστραμμένο.
Σε τέτοια πόλη θέλουμε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας; Υπάρχουν νέα μυαλά και νέες ιδέες που περιμένουν να αξιοποιηθούν. Η πόλη αυτή χρειάζεται νέα πρόσωπα και πρωτότυπες ιδέες. Μπορούμε να κάνουμε την αλλαγή.
Η Χριστίνα Μουταφτσή είναι υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τον συνδυασμό του Γιάννη Παπαγιάννη