ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ - ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΠΟΡ
Του Νίκου Τσιαμούρα
Κορυφές γεμάτες αίγλη, κρύβουν μονοπάτια που «κυλάνε» μαζί με ρυάκια, που γίνονται παραπόταμοι και ορμητικά νερά. Αγριοτριανταφυλλιές, κυκλάμινα, κρίνα αγριολούλουδα, ένα πολύχρωμο χαλί που αλλάζει με τις εποχές. Πυκνά δάση από δρυς, καστανιές, οξιές, μαύρη πεύκη, να ξετυλίγονται μπροστά μας.
Αφήσαμε το δρόμο που οδηγεί στον Κοπανό και στρίψαμε αριστερά για Νάουσα.
Στους πρόποδες του ανατολικού Βέρμιου σε μια φυσική αγκαλιά ξεπροβάλλει μπρος τα μάτια μας η πόλη της Νάουσας που είναι κτισμένη σε υψόμετρο 330 μ.
Από το 1955 χαρακτηρίζεται και ΄΄ ηρωική πόλη ΄΄ ( πλάι στο Μεσολόγγι, το Σούλι και το Αρκάδι ) για τους αγώνες και τις θυσίες κατά την περίοδο των απελευθερωτικών αγώνων του 1822, από τον τουρκικό ζυγό.
Οι βόρειες και ανατολικές πλαγιές του Βέρμιου είναι καλυμμένες από δάση με κωνοφόρα και οξιές ενώ οι δυτικές πλαγιές του είναι σχεδόν γυμνές.
Φθάσαμε στον Άγιο Νικόλαο Νάουσας 9 παρά και η κίνηση ακόμη περιορισμένη.
Μόνο εμείς μια μεγάλη συντροδιά 25 ορειβατών. Η ομορφιά της φύσης τριγύρω, μας ταξιδεύει.
Προετοιμασία της ομάδος και αναχώρηση για ανάβαση .
Τώρα ορειβατούμε δίπλα από τις πηγές του ποταμού Αράπιτσα.
Η πορεία ξεκινά δεξιά από το ξενοδοχείο ΄΄Βέρμιο΄΄.
Περνώντας από την περίφραξη των πηγών μπαίνουμε σε κανονικό μονοπάτι σηματοδοτημένο με κόκινα σημάδια.
Τώρα διαδρομή ονειρεμένη ανάμεσα σε πυκνά δάση, δρυς, οξιές, πεύκα και έλατα.
Οδηγοί μας ο Δήμος και ο Κώστας φίλοι ορειβάτες από την Νάουσα.
Είναι πρωί κάνει κρύο αλλά εμείς απτόητοι συνεχίζουμε.
Τώρα αφήνεσαι στην καθαρότητα του χειμωνιάτικου τοπίου, η αύρα του ορεινού καθαρού αέρα εισβάλλει στα πνευμόνια μας.
Το απέραντο πράσινιο του δάσους μας ταξιδεύει, το θρόισμα του παγωμένου αέρα σε κάνει να νοιώθεις μέρος και εσύ αυτής της ανεπανάληπτης φύσης.
Βρεθήκαμε σε πυκνό δάσος οξιάς μας μεταφέρει μυρωδιές και ήχους γνώριμους, το μονοπάτι φιδοσέρνεται τώρα ανηφορικό, δύσβατο, απτόητοι συνεχίζουμε.
Βγήκαμε σε ξέφωτο, δασικός δρόμος, πήραμε πορεία αριστερά, γυμνό τοπίο και σύννεφα κυνηγημένα που μας ακολουθούν.
Οδοιπορούμε, απολαμβάνουμε την ερημιά τις χορογραφίες του αέρα.
Τα λεπτά της ώρας περνούν μαζί με την ομορφιά του άγριου τοπίου κάνουν την πορεία μας ονειρική , ησυχία…. μόνο εμείς και ο άνεμος που μας κρατάει συντροφιά.
Οδοιπορούμε για 2 ώρες και συνεχίζουμε προς την κορυφή. Η μέρα ηλιόλουστη και λαμπερή.
Φθάσαμε στο καταφύγιο μετά από 3ωρη επίπονη πεζοπορία. Οι περισσότεοι συνεχίζουν για την κορυφή Μουντάκι ( 1708μ.) υψόμετρο.
Εμείς πήραμε πορεία για την κορυφή Φεγγάρι, νάμαστε τώρα στην κορυφή να θαυμάζουμε την πόλη της Νάουσας και τον κάμπο της με τα οπωροφόρα δένδρα..
Η επιστροφή μας σημαδεύτηκε από άλλη διαδρομή μέσα από παρθένο δάσος
Τώρα άγρια μουσική παγωμένου αέρα μας μαστιγώνει το πρόσωπο.
Χαθήκαμε στον τόπο και τον χρόνο, η υγρασία της χιονισμένης βουνοπλαγιάς , ο αέρας, το γυμνό τοπίο, η ερημιά δεν μας αφήνουν περιθώρια.
Συνεχίζουμε την κατάβαση………
Αφήσαμε πίσω την σημερινή άγρια ομορφιά του βουνού και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Σήμερα το βουνό ήταν τρομερά απαιτητικό, πολύωρο ( 8 ώρες ) και δύσκολο, όμως όλοι εμείς μια συντροφιά τα καταφέραμε θαυμάσια.
Σταθήκαμε τυχεροί και σήμερα.
Παρόλη την ταλαιπωρία και την κούραση για άλλη μια φορά μάθαμε να σεβόμαστε και να αγαπάμε τη φύση - σήμερα- με το ήρεμο πρόσωπο.
Συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα!
Απόκριες 1-3 Μαρτίου Μπάνσκο