Μνημονιακός Δήμος

ΑΠΟΨΕΙΣ - ΓΝΩΜΗ

Του Τάσου Τασιόπουλου

Είναι γεγονός πως όποιος ανέχεται τις αυθαιρεσίες, όποιος υποχωρεί, όποιος παραιτείται και επανέρχεται, δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν, που είναι βέβαιο πως θα υπομένει νέες και χειρότερες καταστροφές.

Είναι επίσης γεγονός πως η δημοκρατία δεν είναι μόνο εκλογές. Είναι θεσμοί και δικαιώματα. Είναι και μια στάση ίσου σεβασμού απέναντι σε όλους, ανεξάρτητα από την κοινωνική ή  οικονομική τους κατάσταση, αφού ο πλούτος μιας δημοκρατίας είναι ο διάλογος και η δημιουργική αντιπαράθεση.

Μια τέτοια δημιουργική ανταλλαγή απόψεων, θέσεων και αντιθέσεων είναι προφανές πως κορυφώνεται στις προεκλογικές περιόδους και ιδιαίτερα στην τωρινή, αφού ο πολίτης είναι αδικημένος, τσαλακωμένος, απελπισμένος και στριμωγμένος και άρα δύσκολα κρατάει την ανοχή του και την αντοχή του.

Προφανώς είναι δίκαια θυμωμένος ο δημότης, γιατί πέρα από όλα τα άλλα βλέπει αυτούς που διοικούν να μην υφίστανται τις συνέπειες των πράξεων τους, και επειδή δεν παθαίνουν τίποτα τους βλέπει να μην συνετίζονται, τους βλέπει να γίνονται ασύδοτοι και έτσι να καταντούν επικίνδυνοι.

Γιατί ποια τελικά στην πράξη ήταν η αξία της δυνατότητας για ενδοδημοτική αποκέντρωση στο δήμο Αλεξάνδρειας;

Η πραγματικότητα λέει πως ο Δήμαρχος και η παρέα του απαξίωσαν το θεσμό των Τοπικών Κοινοτήτων και τους ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ των χωριών σε τέτοιο βαθμό ώστε η απόσταση Δημαρχείου και χωριών να μεγαλώσει και τα χωριά να μαραζώνουν.

Υπήρξε δηλαδή μια ολόκληρη τετραετία που 21 πρόεδροι των χωριών ήταν σαν τους Αλβανούς μετοίκους χωρίς καμιά αρμοδιότητα ούτε καν από αυτές που προβλέπει ο νόμος του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, με αποτέλεσμα η καθημερινότητα του δημότη να καταντάει βασανιστική, τόσο από άποψη καθαριότητας, αποκομιδής σκουπιδιών, φωτισμού πλατειών και δρόμων όσο και από πλευράς εξυπηρέτησης των δημοτών.

Η πραγματικότητα επίσης λέει πως όλα τα έργα τεμαχίζονται σε μικρότερα κομμάτια ή δεν ομαδοποιούνται μόνον και μόνον να μην γίνονται δημοπρασίες αφού π.χ. στο τεχνικό πρόγραμμα του 2014 μόνον το 14% περίπου των έργων είναι δημοπρατήσιμα και όλα τα άλλα είναι για να δίνονται σε παρένθετα πρόσωπα τύπου «Παπαδόπουλων» ώστε να τα εκτελούν εμπειροτέχνες δημοτικοί εργολάβοι που παινεύονται στις καφετέριες πως έβαλαν υποψηφιότητα για να εκτελούν δημοτικά έργα.

Η πραγματικότητα ακόμα λέει, πως ο δήμος Αλεξάνδρειας κατέστη ο δήμος της αδιαφάνειας κρύβουν με το πρόσχημα των προσωπικών δεδομένων όπως η γάτα το σκατό της αυτά που έχουν σχέση, όχι μόνον με τα πορίσματα των ΕΔΕ όπως π.χ. για τον εμπρησμό του δημαρχείου ΜΕΛΙΚΗΣ, αλλά και με τις ποινές του πρώτου δημότη του δήμου, δηλαδή του Δημάρχου.

Είναι βέβαιο πως το μοντέλο λειτουργίας των δήμων έχει χρεοκοπήσει και είναι έτοιμο να καταρρεύσει, αφού εκτός από τις οικονομικές κακοδιαχειρίσεις οι τοπικοί άρχοντες είναι γεμάτοι από μικρά εξουσιαστικά σύνδρομα, από μισαλλοδοξίες και έχουν το νου τους μόνον στις μικροεξυπηρετήσεις με αντικείμενο συναλλαγής το δημοτικό χρήμα και τα ψηφαλάκια.

Η λογική έχει τις προϋποθέσεις της και είναι βέβαιο πως οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να αποτελέσουν ένα κοινωνικό και πολιτικό γεγονός.

Υπήρξαν τελευταία βίαιες ανακατανομές που έγιναν στο όνομα των δανειστών και δυστυχώς πάρα πολλοί δήμοι – όπως και ο δικός μας – είτε επειδή ο απερχόμενος δήμαρχος κ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ είχε το χρίσμα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ είτε επειδή στηρίχτηκε στη βοήθεια ενός μνημονιακού βουλευτή, ήταν ως δημοτική αρχή «αυτορυθμιζόμενα ελεγχόμενη» και σίγουρα μνημονιακή.

Τόσο μνημονιακή που σύμφωνα με ανακοίνωση του ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ μάταια περίμενε κάποια αντίδραση όταν η ΔΕΔΔΗΕ (ΔΕΗ) αποφάσισε να κλείσει το γραφείο βλαβών της Αλεξάνδρειας και να το μεταφέρει στη Βέροια.

Σύμφωνα με συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων της ΔΕΔΔΗΕ ο δήμος δεν προέβη σε καμιά αντίδραση και είναι απορίας άξιο τί έγινε και ένα ομόφωνο ψήφισμα που πήρε το Δημοτικό Συμβούλιο σχετικά με το θέμα.

Μήπως βρίσκεται ακόμα στα συρτάρια του δήμου ως μετάλλαξη επικοινωνιακής αντιπροσώπευσης για να ησυχάσουν οι ενδιαφερόμενοι πως τάχα γίνεται κάτι, χωρίς να ενοχληθούν όσοι κατόπιν εντόνων ενεργειών τους βολεύονται και βολεύουν τα του δήμου;

Υγ. για τους ανησυχούντες από την αντιπολιτευτική τακτική,σύμφωνα με την οποία οι δημότες πρέπει να μάθουν ταιριάζει απόλυτα παραφρασμένο το δίστοιχο του Γιάννη Ρίτσου:

«Όμορφα και παστρικά

Με εκείνον που τα ακουμπά.»