ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ - ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΠΟΡ

 

Του Νίκου Τσιαμούρα

Με συνεργάτη τον σκηνοθέτη Χειμώνα  σε μια μυστική συμφωνία του βουνού η φύση μας έκλεισε ραντεβού και η ψυχή μας καθηλωμένη στο ονειρεμένο σκηνικό μας μεταδίδει μια γλύκα που ξεχύνεται στους περαστικούς θεατές. Εμάς ….! 

Φύγαμε από τη Βέροια στις 8.30 το πρωί της Κυριακής 19 Ιανουαρίου 2014, περάσαμε την Κουμαριά ανεβαίνοντας  πουρνάρια  και πυκνά δάση από οξιές, πεύκα και έλατα  μας καλωσορίζουν. 

Πολυάριθμες μεγαλοπρεπείς κορυφές αλλά και ορμητικά ρέματα συνθέτουν το εντυπωσιακό ανάγλυφο του ορεινού όγκου το Βερμίου. Από εδώ ξεκινά η ζωή με θόρυβο, κατρακυλώντας χαμηλότερα και όταν φθάσει στον κάμπο η βουή θα γίνει ψίθυρος, τραγούδι στις όχθες των ποταμών.               

Τις δασωμένες παρυφές του επισκέφθηκε πολλές φορές ο θεός της χαράς και του κεφιού Διόνυσος για να μάθει στους ανθρώπους πώς να καλλιεργούν τα κλήματα και πώς να φτιάχνουν από τους καρπούς τους το κρασί.

Ταξίδευε ένα πολύβουο πλήθος συντροφιά, μαζί του και οι Μαινάδες (γυναίκες που χόρευαν με έξαλλο  τρόπο) και παράξενα όντα που ήταν άνθρωποι και ζώα, οι Σάτυροι και οι Σιληνοί.

Οι Σάτυροι είχαν πόδια και ουρά τράγου και οι Σιληνοί είχαν πόδια και ουρά αλόγου Δεξιά μας προσπερνάμε το φαράγγι του Σελίου που έχει μήκος 5 χιλιόμετρα. Μπήκαμε  στο χωριό  Κάτω Βέρμιο, το Σέλι που όλοι γνωρίζουμε.

Η ιστορία του χωριού άρχισε από το 1820 όταν η έξοδος των βλάχων ξεκίνησε από τα βλαχοχώρια Αβδέλλα, Περιβόλι, Σμίξη και Σαμαρίνα της Πίνδου.

Νομάδες αυτάρκεις, γεροδεμένοι, σκληροί, με ατσαλένια πίστη και κυρίως αδούλωτη ψυχή.

Το 1878 ένα χρόνο μετά το θάνατο του Κούρτ - πασά των Ιωαννίνων αναδεικνύεται στο πασαλίκι της Ηπείρου ο γαμπρός του ο εικοσιοκτάχρονος τότε Αλή – Πασάς.

Αρβανίτης, γιδοβοσκός αρχικά, ύστερα σκληρός ληστής με δικό του ασκέρι, ίδρυσε  στη ουσία ένα ανεξάρτητο ελληνοαλβανικό κράτος μέσα στην επικράτεια της Οθωμανικής κυριαρχίας.

Κατήργησε όλα τα προνόμια των βλάχων, σκόρπισε τον τρόμο και την εξόντωση  των επαναστατών, λεηλάτησε περιουσίες και επέβαλε μια εξοντωτική φορολογική αρπαγή  σε όλη την περιοχή της Πίνδου.

Καπετάνιος της μεγάλης φυγής ο Γεώργιος Μπαντραλέξης (1784 – 1867). Ακολουθώντας μια δωδεκάχρονη Οδύσσεια βρίσκουν την καταληκτική τους Ιθάκη σε τούτα εδώ τα μέρη, στο Βέρμιο.

Ο φιδωτός δρόμος μας οδηγεί ψηλότερα , μπροστά μας ξεδιπλώνεται  το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο το παλαιότερο της χώρας από το 1934, χρονιά που οργανώθηκαν οι πρώτοι Πανελλήνιοι αγώνες Χιονοδρομίας,  σε υψόμετρο 1500-1900 μέτρων. Φέτος το χιονοδρομικό κέντρο Σελίου κλείνει 80 χρόνια λειτουργίας

Υπόσχεται ατέλειωτες ώρες περιπέτειας για τουριστική και αθλητική χιονοδρομία πίστες δρόμων αντοχής μονοπάτια πορείας και ορειβασίας.

Πλούσιες συνθήκες χιονιού ελεύθερο ορίζοντα, εκπληκτική ηλιοφάνεια υπηρεσίες και υποδομές για άνετη και ευχάριστη διαμονή.

Σήμερα με τις υψηλές θερμοκρασίες καιρός που θυμίζει  Άνοιξη χωρίς καθόλου χιόνι με ελάχιστους επισκέπτες η εικόνα αυτή μας στεναχωρεί  μας πληγώνει.

Στην αγκαλιά του  - την Άνοιξη - φιλοξενεί πλήθος αγριολούλουδων, λίλιουμ, άσπρες –κίτρινες και ροζ πρίμουλες, είδη ορχιδέων σε όλα τα χρώματα.

Κίτρινοι και μοβ κρόκοι και ανεμώνες, αγριόκρινοι, ζουμπούλια και νάρκισσοι. Μελισόχορτο, χαμομήλι, μέντα, αρωματικά βότανα του βουνού.

Τσάι κίτρινο και μαύρο, ρίγανη, θυμάρι δυόσμο και  σαλέπι.

Στις πιο χαμηλές πλαγιές παπαρούνες, μολόχες, βιολέτες, μαργαρίτες και μια σειρά από άλλα λουλούδια του βουνού  που δεν θυμάμαι και άλλα πολλά  που δεν γνωρίζω για να τα αναφέρω.

Και ο κύκλος της άνθησης τελειώνει το Φθινόπωρο με πλήθος από κυκλάμινα.

Άγρια ζώα, λαγοί, ασβοί, σκίουροι, πετροκούναβα, δενδροκούναβα, αλεπούδες, λύκοι, αγριογούρουνα, άγρια άλογα και ζαρκάδια.

Πέρδικες, αγριοπερίστερα, φάσες, τσίχλες, περιστέρια, γεράκια, κουκουβάγιες.                                                                                   

Ο Χειμώνας  την φετινή χρονιά δεν είναι καθόλου βαρύς και οι κορυφές του Βερμίου  -  οι ψηλότερες -  με ελάχιστο χιόνι.

Είναι μια ταξική εποχή. Είναι κάτι σαν τα όνειρα μας που βρίσκονται πάντα εκεί αλλά παγωμένα , σαν τις επιθυμίες μας που δεν θα πραγματοποιηθούν.

Μια εποχή που διαχωρίζει τους ανθρώπους σε αυτούς που μπορούν να τον χαρούν και σε αυτούς που θα τον αντιμετωπίσουν σαν μια οδυνηρή ταλαιπωρία.

Στο έρημο  από επισκέπτες χιονοδρομικό ετοιμάζουμε τον εξοπλισμό μας.

Η πορεία από τους φίλους ορειβάτες μόλις αρχίζει.

Μπήκαμε στο  δάσος με τις οξιές  μονοπάτι ανηφορικό, η μελαγχολία του χειμώνα μας τύλιξε.

Τώρα οδοιπορούμε σε δασικό δρόμο και συνεχίζουμε.

Στο βάθος, θεριό πελώριο ξεπροβάλλει η κορφή φορτωμένη από σύννεφα και αέρα. Τώρα βουή και αντάρα.

Ο άνεμος παλεύει με τα σύννεφα  που τα  σκορπά στις γειτονικές κορυφές.

Πλησιάζοντας στην κορυφή οι πλαγιές της φορτωμένες  με χιόνι παγωμένο  και γλιστερό τώρα κάθε βήμα και μια δοκιμασία.

Θέληση και αντοχή δοκιμάζονται. Οι φίλοι ορειβάτες, καρφώνουν τα μπατόν  και σταματάνε για σύντομες ανάσες.

Πάνω από τα κεφάλια μας μόνο ο ουρανός, κάτω χαμηλά το διάσελο που όλο ξεμακραίνει, γαντζωμένοι στην πλαγιά μεταξύ ουρανού και γης συνεχίζουμε  μικροί και ασήμαντοι.

Βρισκόμαστε  στην κορυφή, στο βάθος κάτω χαμηλά αχνοφαίνεται ο ποταμός Αλιάκμονας να ανοίγει ένα υδάτινο μονοπάτι  και  τριγύρω  μας οι άλλες βουνοκορφές.

Το κόψιμο της βασιλόπιτας με τα δύο φλουριά έγινε μια ευχάριστη ανάμνηση 

(τυχεροί ο Άκης ο μικρότερος της συντροφιάς; και ο Γιάννης ), του χρόνου πάλι εδώ θα είμαστε.

Καλή χρονιά για καλές αναβάσεις και ψηλές κορφές.

 

Ευχαριστίες στα καταστήματα Σαράφης  Σπόρ για τα “δώρα του”.

 

Υ.Γ.: 1 – 3 Μαρτίου  στο Μπάνσκο (στη χώρα του Ασπαρούχ)