Με τον ΣΧΟΒ στην κορυφή "Αρβανίτης"

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ - ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΠΟΡ

sxov arvanitis

Του Νίκου Τσιαμούρα

Γύρω μας μια συμφωνία χρωμάτων που γοητεύει τον νου και σε οδηγεί μακριά από την  καθημερινότητα .

Σύμφωνα με τη μυθολογία υπήρξε η κατοικία των Πιερίδων Nυμφών. Αρχαίες θέοτητες θυγατέρες του Πίερου και της Ευίππης.

Φύγαμε από την Βέροια 14 φίλοι και μέλη του Συλλόγου με κατεύθυνση Ελατοχώρι Πιερίας . Παραποτάμια πλατάνια και ιτιές δίπλα από το φράγμα του Αλιάκομνα.

Στην κοίτη του ποταμού στις αρχές του 11ου  αιώνα , ασκήτεψε ο Άγιος Αντώνιος ο νέος μετέπειτα πολιούχος της πόλης  της Βέροιας.

Περάσαμε τη Σφηκιά, το Πολυδένδρι, τά  Ριζώματα πριν το Δάσκιο στρίβουμε αριστερά για το Ελατοχώρι.

Πλησιάζουμε στο Ελατοχώρι , πυκνή ομίχλη μας υποδέχεται .

Περιοχή ορεινή με  παγερό  χειμώνα , και δροσιά το καλοκαίρι .

Το 1928 ονομαζόταν Ελατούσα και ένα χρόνο αργότερα, Ελατοχώρι. Περάσαμε το χωριό ( παλιά ονομασία Σκουτέρνα ) σκαρφαλωμένο σε υψόμετρο 780 μέτρων.

Αγναντεύει τον Όλυμπο και διαλαλεί τις ομορφιές του.

Έχει εξελιχθεί σε ένα από τα καλύτερα ορεινά θέρετρα της Πιερίας . Μπροστά μας ξεπροβάλλει ο ορεινός όγκος των Πιερίων ,    - κατάφυτος - το μαρτυρούν οι ήπιες καμπυλώσεις , η σαφήνεια του ανάγλυφου των γραμμών ,το ομιχλώδες πρωινό ο παγωμένος αέρας . 

O ορεινός   αυτός όγκος της Μακεδονίας , εκτείνεται  στους νομούς Πιερίας , Ημαθίας και Κοζάνης .Αποτελεί την βορειοδυτική προέκταση του Ολύμπου . Η ψηλότερη κορυφή του είναι το Φλάμπουρο (2.192 μ. ) .

Οι ανατολικές  πλαγιές του καταλήγουν στην πεδιάδα  της Κατερίνης που διασχίζονται από πολλές ρεματιές ,ενώ οι δυτικές είναι πιο  απόκρημνες και φθάνουν ως τον Αλιάκμονα , ο οποίος χωρίζει  τα Πιέρια από το γειτονικό Βέρμιο .

sxov arvanitis1

Τα Πιέρια στο ανατολικό τμήμα τους καλύπτονται από πυκνά δάση βαλανιδιάς και οξιάς . Αντίθετα στο δυτικό τμήμα κυριαρχούν δάση μαύρων και κόκκινων πεύκων σε υψόμετρο πάνω τα 1000 μέτρα ,ενώ θάμνοι και φυλλοβόλα χαμηλότερα .

Φθάσαμε στο χιονοδρομικό κέντρο, βρίσκεται στη θέση ΄΄ παπά χωράφι΄΄  σε υψόμετρο 1450 μέτρων. Λειτουργεί από το 2001.

Στις 9+25 η πορεία στο δάσος  μέσα από δασικό δρόμο με λίγο χιόνι μόλις ξεκίνησε.

Με το σάκο  στον ώμο και τα απαραίτητα μπήκαμε στο δάσος . Γύρω μας ατέλειωτο σιωπηλό δάσος ντυμένο στα λευκά .Η αίσθηση του σιωπηλού είναι εντελώς απατηλή .Σε αυτά τα δάση λύκοι κυνηγούν ζαρκάδια ,αλεπούδες λαγούς ,αγριογούρουνα στο έδαφος σκάβουν για ρίζες και βελανίδια , σκίουροι τρέχουν πάνω στα κλαδιά των πεύκων  .

Ανεβαίνοντας ψηλότερα το κρύο γίνεται αισθητό, φοράμε γάντια και σκούφους .

Ανασαίνω αυτό τον παγωμένο αέρα  και σκέφτομαι ότι δεν χρειάζεται να πας στην άκρη του κόσμου για να πάρεις μια γεύση από  ατέλειωτη αδάμαστη φύση .

Μια ώρα με Ι.Χ.  από την πόλη της Βέροιας τόσο κοντά και όμως τόσο μακριά………..…….!

Ατέλειωτο δάσος οξιάς , έλατου και πεύκου , γεμάτο μυστήριο μέσα στην πρωινή ομίχλη  μας υποδέχεται όπου αντηχούν κραυγές ζώων και πουλιών .

Οδοιπορούμε περισσότερο από 1 ώρα  μέσα σε ένα φανταστικό περιβάλλον , πάνω στο χιονισμένο μονοπάτι εύκολα εντοπίζουμε νυχτερινά ελαφροπατήματα   και ίχνη  άγριας ζωής .

Ξαφνική χιονόπτωση , το χιόνι πέφτει απαλά . Το μονοπάτι εναλλάσσεται πότε ανηφορικό και πότε κατηφορικό .Σε πολλά σημεία το χιόνι μας δυσκολεύει στις κινήσεις .

Μέσα από ένα μαγευτικό τοπίο συνεχίζουμε την πορεία μας .Πολλές ανάσες καθαρού αέρα , γύρω μας τοπίο μαγικό .Δεν χορταίνεις να κοιτάς τις μοναδικές εικόνες του Χειμώνα .

Μετά από πορεία 2 ωρών πήραμε τελική πορεία για την κορυφή. .

Τώρα μονοπάτι ανηφορικό – το δυσκολότερο σημείο της ανάβασης –  η  κουρτίνα της ομίχλης αποτραβιέται ξαφνικά  ο ήλιος ξεπροβάλλει και μας αποκαλύπτει ένα πλούσιο υπερθέαμα απέραντου δάσους ,  απολαμβάνουμε την άγρια ομορφιά  .

Οι αχτίδες του ήλιου μπλέκονται με το φύσημα του ανέμου μπερδεύονται με τα τραγούδια των πουλιών ,με τις δικές μας βαριές ανάσες .

Η  ανάβαση είναι δεδομένη δεν κάνεις πίσω προχωρείς ,εδώ πλέον δεν βάζεις όρους . Συνεχίζουμε προς την κορυφή , παντού το λευκό που ξεχωρίζει ,τοπίο γυμνό , χλόη παγωμένη και χιονισμένη .Είμαστε στην κορυφή μετά από πεζοπορία 2/12 ωρών δύσκολης ανάβασης ,οι βράχοι δίπλα μας διατηρούν το μοναχικό τους μεγαλείο .

Εικόνες μοναδικές  του Χειμώνα .

sxov arvanitis2

Απέναντι ο ΄Όλυμπος ξεπροβάλλει μεγαλόπρεπα και κάτω η κοιλάδα βυθισμένη σε ένα άσπρο πυκνό πέπλο  ομίχλης .

Τοπίο μοναδικό .

Δεν χορταίνεις να κοιτάς αυτές τις μοναδικές εικόνες που δημιουργεί το φως του ήλιου με τα χρώματα της οξιάς ,του πεύκου και του έλατου . Προετοιμασία  για αναχώρηση .

Κατάβαση από την ίδια  πλευρά του βουνού,  τώρα οδοιπορούμε μέσα από τις χιονοδρομικές πίστες ,χιόνι για σκι πολύ λίγο φέτος παρόλα αυτά ο χώρος στάθμευσης γεμάτος από αυτοκίνητα επισκεπτών .

Με βαριά καρδιά παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής ,η μυρωδιά του δάσους  ακόμη μέσα μας θέλεις να μείνεις και άλλο  όμως…….. η επιστροφή μονόδρομος

Απόκριες στο Μπάνσκο 1-3 Μαρτίου 2014