ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΔΙΑΦΟΡΑ
Γράφει η Δήμητρα Σμυρνή
Στο café bistro Domeniko, στη Θεσσαλονίκη, παρουσιάστηκε η τελευταία ποιητική συλλογή -έκτη στη σειρά- της Βεροιώτισσας ποιήτριας και πεζογράφου, Κούλας Αδαλόγλου, από την Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν.
Τρίτη 17 Δεκεμβρίου, στις εφτά το βράδυ. Σ' έναν χώρο ζεστό και επικοινωνιακό, κατάμεστο από ένα ευαισθητοποιημένο κοινό, η ποίηση της Αδαλόγλου αξιώθηκε να έχει εύστοχους παρουσιαστές και ταυτόχρονα άριστους γνώστες της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, τον Νίκο Μπακογιάννη, λέκτορα της Νεοελληνικής Φιλολογίας και την Ζωή Σαμαρά, ποιήτρια και Ομότιμη Καθηγήτρια του Α.Π.Θ.
Ποιήματα της συλλογής διαβάστηκαν από την Άβρα Αυδή, φιλόλογο-εκπαιδευτικό θεάτρου, Τριανταφυλλιά Δημοπούλου, ηθοποιό και Μαρία Σαββίδου, εκπαιδευτικό του Καλλιτεχνικού Σχολείου Αμπελοκήπων. Έκπληξη όμως αποτέλεσε για όλους η μουσική διάσταση που δόθηκε στους στίχους της Αδαλόγλου από τους ταλαντούχους μαθητές, Παναγιώτη Λαζαρίδη, που μελοποίησε το ποίημα «σημειώσεις ενός φωτεινού διαλείμματος» και Πασχαλίνα Αλατζίδου, που το ερμήνευσε γοητευτικά. Τη φροντίδα της μουσικής παρουσίασης του τραγουδιού είχε η καθηγήτρια μουσικής και υποδιευθύντρια του Μουσικού Σχολείου Γιαννιτσών, Λίνα Πατρώνα.
Η ποίηση της Αδαλόγλου ακούστηκε για άλλη μια φορά ευαίσθητη και ουσιαστική, με μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στον σκληρό σαρκασμό και τον τρυφερό λυρισμό. Επιδράσεις μεγάλων ποιητών, άλλοτε έκδηλες (Σεφέρης) κι άλλοτε υποδόριες (Ρίτσος «Ελένη»), απόλυτα αφομοιωμένες, οδήγησαν σ' έναν στοχασμό που αγκαλιάζει το χρόνο, τη μοναξιά, την απουσία, τη φθορά, πάντα με την οπτική της γυναίκας και στη συγκεκριμένη περίπτωση, στο μεγαλύτερο μέρος, της Πηνελόπης.
Η ποιήτρια δίνει πολλές μάχες, συνειδητοποιώντας όμως το ατελέσφορο του εγχειρήματος. Μάχεται με το χρόνο
Ρακοσυλλέκτρια στα κουρέλια του χρόνου
Μάχεται με την αυτοματοποίηση συναισθημάτων, σκέψεων και πράξεων σ' έναν κόσμο ηλεκτρονικό
Αύριο τα ηλεκτρονικά σας παιδιά
Οι ηλεκτρονικές τους λεξούλες
Τα ηλεκτρονικά τους δώρα
Οι ηλεκτρονικές τους ζωγραφιές
Μάχεται με την αναπόφευκτη φθορά με όπλο της όμως τη γραφή
Τα υφαντά τελειώνουν κάποτε
το γράψιμο κρατάει όσο κι η ζωή μας
Η γραφή της, τώρα πιο πυκνή, πιο ώριμη, φωτίζει τις διαδρομές της ψυχής της. Γιατί, όπως είπε και η ίδια στο τέλος της εκδήλωσης
Διαδρομές της ψυχής είναι τα ποιήματα