Δεν "βγαίνουν τα νούμερα"...

ΑΠΟΨΕΙΣ - ΓΝΩΜΗ

apergia veria

Του Αλέκου Χατζηκώστα, εκδότη της "Άλλης Άποψης"

Βρισκόμαστε ουσιαστικά στον 5ο χρόνο (!) της βαθιάς κρίσης του συστήματος, με καταστάσεις (π.χ πτώση ΑΕΠ κατά 25%) που δεν είχαμε ποτέ στη χώρα μας. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η κρίση αυτή θα σταματήσει στα τέλη του 2014 και θα μπούμε σε ένα κύκλο ανάκαμψης. Κανένα στοιχείο, όμως, από αυτά που παραθέτει η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί. Για παράδειγμα το προσχέδιο του προϋπολογισμού, που κατατέθηκε στη Βουλή, προβλέπει ανάπτυξη για το 2014 κατά 0.6% επί του ΑΕΠ. Όμως η αλήθεια είναι ότι τα προβλεπόμενα, δεν έχουν καμία ουσιαστικά επιστημονική στήριξη...

Ας δούμε όμως ορισμένα στοιχεία, που δεν είναι απλά "νούμερα" μια και πρόκειται για ανθρώπινες ζωές:

-Η ανεργία έχει εκτιναχθεί στο 27.6%, σύμφωνα με τα επίσημα κυβερνητικά στοιχεία, η πραγματική ανεργία είναι πολύ παραπάνω – έχει ξεπεράσει το 35%, ενώ η ανεργία μεταξύ των νέων ανήλθε στο 67% και η μετανάστευση είναι ο μόνος δρόμος που τους έχει απομείνει, αν και αυτή η λύση αποδεικνύεται ότι δεν είναι καθόλου σίγουρη πλέον. Για να αποδοθούν οι πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος της ανεργίας αρκεί να πούμε ότι για να φτάσει η χώρα μας στα επίπεδα της ανεργίας του 2009 θα χρειαστούν τριάντα χρόνια με ένα μέσο επίπεδο ανάπτυξης της τάξης του 5%! Αυτά τα στοιχεία μας τα παρέχει το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ. Όπως γίνεται κατανοητό ανάπτυξη με 5% επί τριάντα χρόνια είναι αδύνατον να συμβεί.

-Το δημόσιο χρέος το 2009 ανερχόταν στο 129.2% επί του ΑΕΠ, το οποίο ΑΕΠ ανερχόταν στα 231δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι το δημόσιο χρέος το 2009 ήταν στα 298δισ. ευρώ. Σήμερα το δημόσιο χρέος είναι – περίπου – στο 175.6% επί του ΑΕΠ, το οποίο ΑΕΠ έχει πέσει – περίπου – στα 180δισ. ευρώ. Δηλαδή το δημόσιο χρέος έχει ξεπεράσει τα 300δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση το ανεβάζει στα 302δισ. ευρώ, ενώ στην πραγματικότητα κυμαίνεται κοντά στα 320δισ. ευρώ.Το αναπότρεπτο ερώτημα που τίθεται είναι: Γιατί η Ελλάδα το 2009 με το συγκεκριμένο ΑΕΠ και το συγκεκριμένο δημόσιο χρέος πέρασε σε καθεστώς χρεοκοπίας, ενώ το 2014 με μειωμένο κατά πολύ το ΑΕΠ και αυξημένο δημόσιο χρέος, σε σχέση με το 2009, θα περάσει σε φάση ανάκαμψης;

Μπροστά στην οικονομική και πολιτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, μπροστά στα αναπόφευκτα νέα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων που θα πάρει η κυβέρνηση, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς της, στήνεται ένα πολιτικό σκηνικό το οποίο στοχεύει στην ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, στην ενοχοποίηση της δράσης κομμάτων και πολιτικών οργανώσεων, του εργατικού και γενικότερα λαϊκού κινήματος.

Ο λαός χρειάζεται να δυναμώσει τον αγώνα του, χωρίς να περιμένει κάτι από την έκβαση των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με την τρόικα για την κάλυψη των λεγόμενων χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας. Ανεξάρτητα από το ύψος του δημοσιονομικού και χρηματοδοτικού κενού της Ελλάδας, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο τελικά αυτό θα καλυφθεί, το σίγουρο είναι ότι το μάρμαρο θα το πληρώσουν πάλι οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειες, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης. Από αυτή την άποψη η απεργία στις 6 Νοεμβρίου έχει ξεχωριστή σημασία!