«Ανατροπές» μυθιστόρημα του Γιώργου Τσαλέρα

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΒΙΒΛΙΟ

anatropesΤου Γιώργου Ουρσουζίδη

Αξιότιμε κ. Τσαλέρα, σεβαστέ δάσκαλε.

Αφού εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες για την ευγενική σου χειρονομία, να μου αφιερώσεις ένα αντίτυπο του βιβλίου σου «Ανατροπές», πρέπει να ζητήσω συγνώμη για το γεγονός, ότι καθυστέρησα να το διαβάσω, αμέσως μετά ένιωσα την ανάγκη δημόσια να σ΄ευχαριστήσω.

Ευχάριστη έκπληξη , όχι τόσο οι γνώσεις που προϋποθέτει το πόνημά σου - άλλωστε είναι γνωστή η ευρυμάθειά σου - όσο ο εύληπτος, άμεσα κατανοητός τρόπος έκφρασής , που μαρτυρά άνθρωπο με ιδιαίτερη ικανότητα στα «γράμματα», αλλά και βαθύ συναίσθημα , αφού αγγίζεις τα εσώψυχα των ανθρώπων, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων και «πιστεύω».

Γυρνάω πίσω, σχεδόν 35 χρόνια, να θυμηθώ την τελευταία σχολική εκδρομή στην Κρήτη, που μας συνόδεψες - μαζί με τον έξοχο Γαβριηλίδη – στον τάφο του Ν.Καζαντζάκη, ευλαβικό προσκύνημα στο μεγαλείο της αξιοσύνης του, στον τάφο του Ε.Βενιζέλου επίσης για προσκύνημα στον σεμνό «υπηρέτη» πολιτικό. Την βραδιά στο κέντρο των Σκουλάδων με τις «δημοκρατικές» μαντινάδες, και επιστρέφοντας , στην Πλάκα, στον μέγα λαϊκό βάρδο Β.Τσιτσάνη, σε μια αξέχαστη βραδιά μέχρι το Αττικό ξημέρωμα. Να 'σαι καλά!

Την «ανατροπή», που έφερε την τραγωδία,τον διωγμό, την μετανάστευση, την απελπισία και τον πόνο στις ζωές των ανθρώπων του Πόντου, την διαδέχεται μια άλλη ανατροπή, που με την σειρά της φέρνει την γαλήνη, την ευσπλαχνία, την φιλοξενία, την ελπίδα και την χαρά. Μέχρι να 'ρθει η καινούργια ανατροπή με νέα βάσανα και δοκιμασίες – κύκλος η ζωή του ανθρώπου - μοναδικός παράγων σταθερότητας και κουράγιου η πίστη στις πατρογονικές αξίες, θεμέλια της πατρίδας, όπως ακριβώς τις εκθέτεις στο βιβλίο σου.

Σεβαστέ δάσκαλε, γράφεις σε κάποιο σημείο του μυθιστορήματός σου – «και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας» - αποδίδοντας το προφίλ ενός νέου ανθρώπου, « Ήταν η εικόνα ενός παληκαριού που αγωνίζονταν και θυσίαζε τα νιάτα και τη ζωή του για τα ιδανικά του», πράγματι, σκληρός και απαραβίαστος ο νόμος της φύσης της νιότης , αν δεν υπήρχε, ο κόσμος θα΄ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος , θα έλεγε κανείς παραφράζοντας τον Ν. Καζαντζάκη.

Η σοφία των δεκαετιών που βαρύνει τις πλάτες σου, η πολύτιμη γνώση σου, η διαύγεια, η σαφήνεια των απόψεών σου, συνιστούν εχέγγυο στην επιτυχία του συγγράμματός σου. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το τελευταίο-απολύτως πετυχημένο- κεφάλαιο μιας δημιουργικής πορείας, που με συνέπεια υπηρέτησες, κι΄αυτό είναι ίσως πιο σημαντικό και πιο σπουδαίο, από την ορθότητα των πεποιθήσεων μας, που ούτως ή άλλως αποτελούν υποκειμενικές έννοιες.

Τέλος όπως αναφέρεις , το βιβλίο σου αποτελεί : «Ευλαβικό αφιέρωμα σε όλους, όσοι πρόθυμα χάρισαν την επίγεια ζωή τους, στα πιστεύω τους», όντως το βιβλίο σου είναι ένας «ύμνος», για όλους ανεξαιρέτως, όσοι ανιδιοτελώς θυσιάστηκαν υπηρετώντας ιδανικά και αξίες.