ΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΔΙΑΦΟΡΕΣ
Την Πέμπτη το πρωί ολοκληρώθηκαν στη Βέροια οι λατρευτικές εκδηλώσεις με την ευκαιρία της θερινής πανηγύρεως του οσίου Αντωνίου του νέου, πολιούχου της πόλης. Ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε αρχιερατική θεία Λειτουργία, κήρυξε το θείο λόγο και στο τέλος της Λειτουργίας τέλεσε τον καθιερωμένο αγιασμό με την ευκαιρία της προόδου του Τιμίου Σταυρού.
Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος τόνισε: «"Προσελθόντες ἀρύσασθε, μή κενούμενα νάματα, τοῦ Σταυροῦ τῆς χάριτος προερχόμενα".
Πρώτη τοῦ Αὐγούστου σήμερα, ἀδελφοί μου, καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς εἰσάγει στή νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου, προβάλλοντας καί πάλι σήμερα τόν τίμιο Σταυρό, τό σημεῖο τῆς θυσίας ἀλλά καί τῆς νίκης, τό σύμβολο τοῦ πάθους ἀλλά καί τῆς ἀναστάσεως, γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι χωρίς τόν σταυρό δέν ὑπάρχει ἀνάσταση, γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι δέν εἶναι δυνατό νά ζήσουμε μία ζωή σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί νά μήν δοκιμάσουμε τήν ὀδύνη καί τή θλίψη τοῦ Σταυροῦ. Συγχρόνως ὅμως τόν προβάλλει γιά νά μᾶς ἐνισχύσει σ᾽ αὐτή τήν προσπάθεια πού μᾶς καλεῖ νά ἀναλάβουμε μέ τή χάρη τοῦ τιμίου Σταυροῦ.
Γιατί, ἀδελφοί μου, ἐάν δέν νοεῖται κατά Θεόν ζωή χωρίς δοκιμασίες καί θλίψεις καί πειρασμούς, δέν νοεῖται ἐπίσης καί δυνατότητα νά ἀνταπεξέλθει σέ ὅλα αὐτά ὁ ἄνθρωπος χωρίς τήν θεία χάρη καί τήν ἄνωθεν ἐνίσχυση.
Μέ αὐτή τήν ἐνίσχυση καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ κατόρθωσαν νά νικήσουν καί οἱ ἑπτά Μακκαβαῖοι παῖδες καί ἡ μητέρα τους, ἁγία Σολομωνή τίς προκλήσεις τοῦ ἀσεβοῦς αὐτοκράτορος, καί νά παραμείνουν πιστοί ἕως τέλους στήν πατρώα εὐσέβεια, χωρίς οὔτε ἕνας νά παραιτηθεῖ, οὔτε ἕνας νά φοβηθεῖ, οὔτε ἕνας νά δειλιάσει, ἀποδεικνύοντας ὅτι ἐξαρτᾶται καί ἀπό τή δική μας θέληση νά νικήσουμε τίς δυσκολίες καί τούς πειρασμούς καί τίς ἀντιξοότητες πού συναντοῦμε στή ζωή μας, τόσο τήν καθημερινή ὅσο καί τήν πνευματική.
Καί ἡ θέληση αὐτή, ἀδελφοί μου, καλλιεργεῖται καί ἐξασκεῖται, ὥστε νά ἐμμένει στό ἀγαθό, νά ἐμμένει στήν πίστη καί τήν ἀγάπη στόν Θεό. Καί τό ἀποδεικνύει αὐτό μαζί μέ τούς Μακκαβαίους παῖδες καί ἡ μητέρα τους ἁγία Σολομονή, ἡ ὁποία τούς δίδαξε τήν εὐσέβεια καί τήν πίστη στόν Θεό καί ἡ ὁποία τούς ἐνεθάρρυνε τήν ὥρα τοῦ μαρτυρίου γιά νά μήν τήν ἀρνηθοῦν. Τό παράδειγμα αὐτό τῆς ἁγίας Σολομονῆς εἶναι, ἀδελφοί μου, παράδειγμα γιά ὅλους μας, γονεῖς, διδασκάλους καί κληρικούς, πού ἔχουμε τήν εὐθύνη νά διδάξουμε στά παιδιά μας τήν πατρώα εὐσέβεια καί τήν ἀκλόνητη ἐμμονή στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ.
Ἔχουμε εὐθύνει νά τούς μεταδώσουμε τήν πίστη στόν Θεό καί τήν ἀγάπη στήν Ἐκκλησία, στή θεία Λατρεία, στήν πνευματική ζωή. Νά τούς δείξουμε τόν δρόμο τῆς εὐσεβείας πού περνᾶ μέσα ἀπό τή συνειδητή μετοχή στή λειτουργική καί μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας. Νά τούς βοηθήσουμε νά ἀγαπήσουν τήν προσευχή καί τή νηστεία, πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἐκκλησία μας, γιατί αὐτή ἐκτός τῶν ἄλλων θά τούς βοηθήσει νά ἐνισχύσουν τή θέλησή τους, νά αὐτοί οἱ κυρίαρχοι τοῦ ἑαυτοῦ τους καί νά μήν ἄγονται καί φέρονται ἀπό ἄλλους, ὥστε νά μήν κινδυνεύουν νά παρασυρθοῦν.
Ἑπτά παιδιά εἶχε, ἀδελφοί μου, ἡ ἁγία Σολομονή, καί ὅμως κατόρθωσε νά τά μεγαλώσει ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου. Καί μπορεῖ νά τά εἶδε νά ὁδηγοῦνται στόν θάνατο, ἦταν ὅμως ὑπερήφανη γι᾽ αὐτά, γιατί γνώριζε ὅτι ὁ θάνατος δέν ἦταν ἕνας κοινός θάνατος, ἀλλά ἦταν ἕνα μαρτύριο καί μιά θαρραλέα ὁμολογία τῆς πίστεως στόν Θεό. Ἦταν μία ἑκούσια θυσία τῆς ζωῆς τους γιά νά μήν ἀρνηθοῦν ὅ,τι τούς δίδαξε ἐκείνη καί νά μήν ἐγκαταλείψουν ὅ,τι καί τά ἴδια ἀγάπησαν καί πίστευσαν.
Αὐτή τήν ἑκούσια θυσία ζωῆς προσέφερε στόν Χριστό καί ὁ πολιοῦχος καί προστάτης μας ὅσιος Ἀντώνιος ὁ νέος, τόν ὁποῖο τιμοῦμε σήμερα μαζί μέ τήν ἁγία Σολομονή καί τά ἑπτά παιδιά της καί τήν ἑορτή τῆς προόδου τοῦ τιμίου Σταυροῦ.
Βεβαίως ὁ ὅσιος Ἀντώνιος δέν μαρτύρησε δι᾽ αἵματος, ὅπως οἱ ἑπτά Μακκαβαῖοι, βίωσε ὅμως τό μαρτύριο τῆς ἀσκήσεως, τῆς προσευχῆς, τῆς νηστείας, τῆς ἀγρυπνίας, καί δέν παρεξέκκλινε ποτέ ἀπό τήν ἀπόφασή του νά ἀφιερωθεῖ ὁλοκληρωτικά στόν Θεό, ἔστω καί ἄν ὁ διάβολος μέ ποικίλους πειρασμούς καί διάφορες μεταμορφώσεις πού ἐπινοοῦσε προσπαθοῦσε νά τόν ἀπομακρύνει ἀπό τόν στόχο του.
Ἀντλῶντας δύναμη ἀπό τή δύναμη τοῦ Θεοῦ ὁ ἅγιος Ἀντώνιος, κατόρθωσε, ὅπως καί οἱ ἑπτά Μακκαβαῖοι, νά νικήσει στόν πνευματικό ἀγώνα καί νά ἀπολαμβάνει τώρα καί ἐκεῖνος τήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Καθώς τιμοῦμε, ἀδελφοί μου, σήμερα τόν ἅγιο Ἀντώνιο μαζί μέ τούς ἑπτά Μακκαβαίους καί τή μητέρα τους, τήν ἁγία Σολομωονή, ἄς ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τό παράδειγμα τῆς σταθερότητός τους στήν πίστη καί στήν εὐσέβεια καί ἄς προσπαθήσουμε καί νά τό ἀκολουθήσουμε στή ζωή μας, ἀλλά καί νά ἐμπνεύσουμε τά παιδιά μας νά ἀκολουθήσουν τόν δικό τους δρόμο πού θά τά ὁδηγήσει χωρίς ἀμφιβολία στήν πραγματική εὐτυχία καί ἐπιτυχία».