Τα Μαθηματικά: Οι αχινοί στο βυθό της σχολικής γνώσης

ΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Γράφει η ομάδα του Φροντιστηρίου ΔΙΑΚΡΙΣΗ

“Για να μάθω Μαθηματικά στο Γιάννη, πρέπει να ξέρω και τα Μαθηματικά και το Γιάννη”, έλεγαν πριν κάποιες δεκαετίες με ενθουσιασμό (που έκρυβε και μια δόση κάποιας ...σοφίας) οι Μαθηματικοί.

Πόσα λάθη έκαναν (θύματα ασφαλώς κι αυτοί των περιστάσεων) σε μια σειρά λέξεων! ΕΓΩ που ξέρω Μαθηματικά, τα μαθαίνω στο Γιάννη. Ο Γιάννης με ακούει και καταλαβαίνει. Αρκεί βέβαια ΕΓΩ να ξέρω και το Γιάννη. Το χαρακτήρα του, τις ικανότητές του, την εργατικότητά του. Γιατί έτσι θα βρω τον τρόπο να τον συμμορφώσω και να του τα μάθω. ΕΓΩ, για να μη ξεχνιόμαστε. Τότε βέβαια επικρατούσε η άποψη του χωραφιού-μαθητή που έπρεπε να σπαρθεί ή του άδειου μπουκαλιού που έπρεπε να γεμίσει. ΕΓΩ είμαι ο οινοχόος, εσύ το μπουκάλι, τα Μαθηματικά είναι το κρασί. Απλά πράγματα!

Ο μύθος του Ορφέα που μάγευε τα ζώα με τη μουσική του, ήταν ένα καλό παράδειγμα στο οποίο ο καθηγητής ήταν ο Ορφέας και οι μαθητές αναγκαστικά έπαιρναν το ρόλο ... που περίσσευε.

Πολλές γενιές μεγάλωσαν έτσι, φοβούμενες τα Μαθηματικά που δεν καταλάβαιναν (ούτε το λόγο ύπαρξής τους) και τελικά μισώντας τα. Τα τελευταία χρόνια ευτυχώς τα πράγματα αλλάζουν, αργά μεν, αλλά σίγουρα αλλάζουν προς τη σωστή κατεύθυνση.

Στα σχολεία, τα τόσο παρεξηγημένα, παρά τις αντίξοες συνθήκες (μεγάλος αριθμός μαθητών, πίεση της ύλης κ.ά.) αρχίζει να φαίνεται η αλλαγή που σιγά-σιγά συντελείται.

Μια αλλαγή που οδηγεί το δάσκαλο σε ρόλο όχι του καθοδηγητή της ξερής και βαρετής γνώσης, αλλά του ανθρώπου που μοιράζεται τις αγωνίες και τις προσδοκίες των παιδιών και δείχνει με παραστατικό-επαγωγικό και γιατί όχι παιγνιώδη τρόπο, το δρόμο της προσωπικής ανακάλυψης της γνώσης.

Εκεί άλλωστε κρίνεται και το στοίχημα της διδακτικής πράξης: Στο αν ο δάσκαλος μπορέσει να βγάλει μέσα από την αγάπη και το πάθος για τη δουλειά του (πρέπει να υπάρχουν ασφαλώς αυτά), τον τρόπο να εμπλέξει τους μαθητές του στο γοητευτικό παιχνίδι της αναζήτησης της γνώσης. Να βοηθήσει να γεννηθεί η λαχτάρα για την ανακάλυψη, όπως του μικρού παιδιού που ψάχνει στα κρυφά το συρτάρι με τα εργαλεία του παππού του. Να νιώσει την μικρή αναστάτωση της ψυχής του καθώς ψάχνει με τα ακροδάκτυλά του, καθώς “υποθέτει” άλλοτε σωστά και άλλοτε όχι, καθώς επιμένει με αμείωτο ενθουσιασμό να αγγίζει προσεκτικά, μεθοδικά αλλά και ανυπόμονα για να μάθει τι κρύβουν οι άκρες του χώρου που ερευνά.

Τότε το στρυφνό μονοπάτι των Μαθηματικών μπορεί να μετατραπεί σε πρόκληση για περιπέτεια, σε μαγικό βουνό με μυστικά που ένα-ένα σε κάθε στροφή αποκαλύπτονται, σε αγάπη τελικά για το σπουδαίο αυτό επινόημα της ανθρώπινης σκέψης.

ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΔΩΡΑ “ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ”!!!
ΕΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΚΛΗΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΔΩΡΑ ΜΑΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΑ ΔΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ, ΜΠΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ: www.diakrish.gr