Το χρηματιστήριο των βάσεων και η δυστυχία της ...επιτυχίας

ΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Γράφει η ομάδα του Φροντιστηρίου ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Τα παιδιά μας αυτές τις ημέρες δήλωσαν τη σειρά προτιμήσεών τους για τις σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Μέσα σε ένα θερμό λόγω κοινωνικών αναταράξεων καλοκαίρι, κλήθηκαν να επιλέξουν για τη ζωή τους, προσπαθώντας να διακρίνουν τη σχισμή που θα επιτρέψει στα όνειρά τους να περάσουν από την “άλλη πλευρά”.

Σε λίγες εβδομάδες, ελπίδες και προσδοκίες θα δικαιωθούν και άλλες θα συντριβούν, τα χαμόγελα των επιτυχόντων στα καφέ της οδού Ελιάς θα περισσέψουν αλλά κάπου αλλού, “σε λερούς κι ασήμαντους δρόμους”, η πικρή γεύση της αποτυχίας θα κρατήσει κάποια μάτια χαμηλά, γεμάτα απογοήτευση, ενοχές και αυτοαπαξίωση.

Όμως και κάποια παιδιά με υψηλές επιδόσεις, θα υποκύψουν τελικά στους νόμους της ζήτησης, που υπαγορεύουν με αυστηρό τόνο τι έχει αξία και τι όχι. Έτσι θα επιλέξουν όχι τη σχολή που επιθυμούσαν αλλά τη σχολή που υπόσχεται εργασία ή θα βολευτούν με μια σχολή που είναι κοντινή στον τόπο κατοικίας άρα και προσιτή για τα οικονομικά της οικογένειας.

Η εμπειρία της ζωής πάντως, αποδεικνύει πως η χρηματιστηριακή οπτική των βάσεων (όσο ψηλότερη τόσο καλύτερη) δεν λέει πάντα την αλήθεια. Για παράδειγμα οι απόφοιτοι Παιδαγωγικών Σχολών που είχαν εισέλθει ακόμα και με 13.123 μόρια (Φλώρινα 2002), τελικά διορίστηκαν πολύ γρήγορα, ενώ αντίθετα αυτή τη στιγμή είναι πολύ ομιχλώδες το εργασιακό μέλλον όσων αριστούχων είχαν εισέλθει με 18.887 και πλέον μόρια το 2009 στη Θεσσαλονίκη και αποφοιτούν φέτος.

Κανείς δεν μπορεί να δει με τα μάτια του σήμερα τι θα συμβαίνει στην αγορά εργασίας σε 10 χρόνια και ως εκ τούτου είναι μάταιο να γίνονται επιλογές που λαμβάνουν ως μοναδικό παράγοντα την επαγγελματική αποκατάσταση, θυσιάζοντας τις προσωπικές προτιμήσεις.

Μέσα στα παράδοξα των βάσεων μπορούμε να θυμηθούμε και την κακόγουστη φάρσα που επιφύλασσε ο χρηματιστηριακός δείκτης σχολών στους υποψήφιους της Ιατρικής το 2000: Τότε κάποια παιδιά με 19.400 μόρια και πάνω δήλωσαν μόνο τις Ιατρικές Σχολές, σίγουροι για την επιτυχία τους, έμειναν όμως εντελώς έξω από τα ΑΕΙ, αφού η χαμηλότερη βάση Ιατρικής ήταν στην Αλεξανδρούπολη με 19.455 μόρια. Το ίδιο έπαθαν και υποψήφιοι που δήλωσαν αποκλειστικά κάποιες Πολυτεχνικές Σχολές, όπως πχ την Σχολή Μηχανικών Η/Υ του ΕΜΠ, μόνο που η βάση εκτοξεύτηκε στα 19.520 μόρια.

Τέλος, καλύτερη επαγγελματική τύχη ίσως να έχουν οι υποψήφιοι της Γερμανικής Φιλολογίας Θεσ/νίκης του 2005 που χρειάστηκαν μόνο 3.514 μόρια ως βάση ειαγωγής, από τους αντίστοιχους του 2010 που χρειάστηκαν 16.770 μόρια!

Ασφαλώς και υπάρχει κατά κανόνα ένας λογικός ειρμός στην επιλογή της σχολής. Αυτός όμως θα πρέπει να συμπληρώνεται από το απαραίτητο συναισθηματικό έρισμα για τη συγκεκριμένη επιλογή, ώστε να την καθιστά διαρκώς προσωπικά ενεργή και όχι απλώς υποχρεωτική. Για τα παιδιά μας, που δεν θα καταφέρουν να επιτύχουν τους στόχους τους, ας έχουν τη δύναμη, την υπομονή και την διάθεση να αγωνιστούν και πάλι. Ας λογαριστούν με τα θέλω τους και τα όνειρά τους. Να θυμηθούμε μαζί τους, τους στίχους του Δ.Σαββόπουλου:
“Ο χρόνος που μετράει σε λίγο δε θα είναι εδώ,
θα τον φάω ή θα με φάει, αυτά είχα να σου πω”.

Το σύνθημα μας είναι βγαλμένο από την πολύχρονη εμπειρία μας και καλεί τον κάθε νέο άνθρωπο να αγωνιστεί για τη ζωή του και να διακριθεί μέσα από τον αγώνα του: Εργάσου και διακρίσου. Καλό καλοκαίρι!

ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΔΩΡΑ “ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ”!!!
ΕΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΚΛΗΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΔΩΡΑ ΜΑΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΑ ΔΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ, ΜΠΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ: www.diakrish.gr